مرداب

درود بر شما..
زیباااست..

سلام بزرگوار
دلچسب و زیبابود
قلمتان نویسا
در پناه حق
درود درود

⚘⚘⚘

درود
مثل همیشه
زیبا و دلنشین
سروده اید
⚘⚘⚘⚘

درود و ارادت ساراجانم❣️❣️
قلم و اندیشه ت سبز بانوی شعر و شعور

🙏🙏🌿❣️🌹🌹

درود بر شما زیبا و قابل تامل سرودید
احسنت

سلام بر سکوت عزیز🌹
سپیدار خزان زده‌ی دلگیری بود شعرتون... که تصاویر شاعرانه‌‌ و خلاقانه‌ش روح خواننده رو به تحسینی غم‌آلود وا‌می‌داشت...
خمیازه‌ی زمین... انقباض مغرضانه‌ی دیوارها... مرداب کهنگی... ایستایی مطلق... تعریف خدا...
پشت هر کدوم از این تصاویر، حرفهای بسیاری پنهونه که نشون از مهارت شما در سرودن شعر داره... ولی با همه‌ی این زیبایی‌های غم‌انگیز... میشه از زیبایی‌ و قداست زندگی هم سرود. از شادیهای کوچکی که هیچ جنبنده‌ای از اونها خالی نیست... شکی نیست، دنیایی که در اون زندگی میکنیم، مطلوب و ایده‌آل هیچکس نیست، اصلاً ذات این مرحله از حیات جاودان ما، غم‌انگیزه، ولی تهی از شادی هم نیست، میشه شادیهای کوچک رو در درون خودمون کشف کنیم و با وجود غمناک بودن زندگی، از اون لذت ببریم... پایه‌ی عرفان، زندگی در لحظه‌ی اکنون است، گذشته، گذشته، و آینده نامعلومه... میشه در همین لحظه از خوردن یک استکان چای لذت برد، از دیدن طبیعت، از شنیدن موسیقی باد، از رقص برگها... و کاغذپاره‌های شعر...
بقول زنده یاد سیاوش کسرایی:
آری، آری زندگی زیباست
زندگی آتشگهی دیرنده پابرجاست
گر بیافروزیش رقص شعله‌اش در هر کران پیداست
ورنه خاموش است و خاموشی گناه ماست...
(منظومه‌ی آرش کمانگیر_ زنده یاد سیاوش کسرایی)

تندرست و شاد باشید🌹
(راستی فک کنم "نبضم"، درست‌تر باشه از "نبض‌ام"، البته شاید هم رسم‌الخط شما درست‌تر باشه. نمیدونم، تحقیق کنید خودتون).

درود. بسیار زیبا بود و حقیقتا لذت بردم و چند بار هم خواندم.

درود بر سکوت
بسیار زیباست و غم انگیز

درود و عرض ادب و ارادت سارا بانوی عزیز و نازنین
بسیار زیباست اگر‌چه محتوا تلخ بود و اندوه‌بار
احساس و قلمت عاری باد از رنج و خستگی
سعادتمند و سلامت باشی و بسرایی از عشق و شادی‌ها 🌹