سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

سه شنبه 26 فروردين 1404
    17 شوال 1446
      Tuesday 15 Apr 2025

        حمایت از شعرناب

        شعرناب

        با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

        هر كه كسي را در گناهي رسوا كند چنان است كه آن گناه را خود كرده است و هر كه مؤمني را به چيزي سرزنش كند از دنيا نرود تا آن را خود بكند.حضرت محمد (ص)

        سه شنبه ۲۶ فروردين

        می خواهم فقر را بکشم

        شعری از

        حامی شریبی

        از دفتر ورق ایام نوع شعر سپید

        ارسال شده در تاریخ شنبه ۱۸ خرداد ۱۳۹۲ ۲۳:۱۶ شماره ثبت ۱۳۴۸۳
          بازدید : ۷۷۸   |    نظرات : ۷۳

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر حامی شریبی

         
        می خواهم فقر را
        بکشم
        نه با ترازوُ
        با قلمی ازجنس
         - بیک -
        اما با طعمی تُرش بشکل
         یک  لیمُو
         بکشم
        چِشم ، چِشم
        اخمالوُ
         - دلی-
         پراز سُوز   
        بکشم
        نه حال داره
        نه  دَماغ
         یک دهن  
        -  بازِ باز –
        به رنگ
        نان جبین
        ولی
        مثل ریشه های خشک
        جاروُ
        بکشم
        اینهم گردی
        یک تن  
         باریک
        چون دسته ی
        - پارو-
        بدون گردوُ
        بکشم
        چُوب ، چُوب
        یک گردن
        باریکتر از
        - مُو-
        بکشم
        می خواهم
        با احساس خوبم
         دوتا گوش  
          پراز حرفهای
        خیال انگیز
         - جادو-   
         بکشم
        می خواهم
         یک صورت
         سیلی خورده
        به رنگ سُرخ
         - آلُو -
        بکشم
        مُو ، مُو
        پراز دُود
         اندیشه های تلخ
         از هیاهوُ
         بکشم
        دِست ، دِست   
        پُر از پُوچ
        یک دست
        که هرگز
        نمیرسه
        به  زانوُ
        بکشم
        پا ، پا
        انگشتها
        تا اندازه ی گلیم
        - تنهایی
        مرد
        سیا  روُ
        بکشم
        می خواهم
        فقر را
        سرد 
        با 
        قلم شکسته
        خاموش
        بکشم
         
         
        ۰
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        1