قهقه

درود بزرگوار
بسیار زیبا و سرشار از احساس بود

حالا حس من به ساعت شش بعدازظهر بعد مَرِسععع... با حس شما کاملا متفاوتععع...

راستیش دوران ابتدایی و راهنمایی عاشق تایم بعدازظهری بودنم بودم صرفا برای تاریکی پاییز و زمستونش... اصلا یه حالی عجیب و خوبی داشتم که توی دبیرستان چون دو می اومدیم خونه این حس تجربه نشد دیگععع...
پس در این قسمت شعر باهاتون هم درد نیستم
و اما چرا کوچک‌تر؟
شما که هنوز کوچک نشدید که بخواید کوچک‌تر بشید...

این شعرتون استحکام خوبی داشت
خیلی حساب شده و احساسی عمل کرده بودید...
به شدت غریبی خوشم اومد ازش

درود مجدد بر شما جناب رجبی ارجمند
شاد باشید و بدرخشید در آسمان اشعار غزل.وار سپیدتان

سلام و درود جناب رجبی
زیبا و با احساس قلم زدید
پیروز و دلشاد باشید

چ______قدر عاااااااالیست
مرحبا


درود بر جناب رجبی

حتی حواست جمع نبود
آخرین نگاهت
زمستانِ کبیسه را به خانه آورد

سلام وعرض ادب
زیبا وبامحتوا سرودی بود
شاعرگرامی
هزاران درودتان باد

سلام استاد عزیز

درود
مثل همیشه
زیبا و دلنشین
سروده اید
⚘⚘⚘⚘
رقص قلمتان ابدی

درود. آقا خداوکیل خیلی زیبا مینویسی عزیز👌👌👌حالا این «ساعت ۶ بعد از ظهرِ یک مدرسه» مال نوبت ظهراس دیگه😁 ولی ساعت ۶ چون به غروب نزدیک تره حتی بهتره اتفاقا.
تو در حال رفتن بودی
همه برای من،
دست تکان می دادند!
این خیلی تصویر زیبایی داشت. کلا در تصویر تراژدی خیلی خوب عمل می کنی و شاید جدا از استعداد ذاتی و مطالعات به شغلت هم مرتبط باشه.

درود جناب رجبی

زیبا می نویسید و درخور توجه

آفرین

درود بر حسام عاشق زیبا قلم
مرحبا برادر
لذت بردم

سلام ودرود ها