مسابقه🎙️دکلمه‌ات را فریاد بزن🎙️

درود بر نابیون فرهیخته و محترم...
صرفا برای همراهی با شما دوستان خوب ناب، غزل زیبای *تاک ترنم* استاد نظری‌رو با تموم کم‌وکاستی‌های صدام دکلمه کردم...
همچنان منتظر آوای دلنشین‌تان هستیم، مارو از شنیدن صدای بااحساس و قشنگتون بی‌نصیب نذارید...
تقدیم شما می‌کنیم این پست مسابقه باحال را...

تقدیم خودش می‌کنم این شعر روان را
این شعر پر از جاذبه‌های دو جهان را

تا جنس ِ جنونم نَمی از شبنم شادی‌ست
هرگز به تعقل ندهم اندک آن را

خوشبختی من در گرو حس ِ مُدامش
حسی که چشانَد به تنم لذّت جان را

جانانه‌ی من حور جنانم شده بی شک
حوری که عیان کرده خداوند نهان را

از صابری آموخته‌ام صبر دَمادم
تا تاب دهم دامن بی‌تاب توان را

با دست ِ تبرخیز ِ خلیلی که خیال‌ست
باید بزنم ریشه‌ی رشد ِ خفقان را

تا بلکه خدایی که جوان کرده زلیخا
این بار فقط پیر کند جان جوان را

آیینگی آموختم از ماه منیرم
تا تجربه کمتر بکنم طعم زیان را

بر آذرم آبانه دَمَد مهر دَمادم
تا نبض نگیرد نفس هر ضربان را

اندیشه شود سبزترین سرو سری که
بیرون کشد از روح تنم قدر زبان را

ای کاش غزلناک‌ترین تاک ترنم
آغوش گشاید که ببینم هیجان را

استاد علی نظری سرمازه



شاد باشید

به نام خدای سخن و صوت

عرض سلام و ادب و احترام به محضر جناب ملحق نازنین
و بانو شاهزاده خانوم ناب گستر
و نابیان ناب اندیش
در خصوص مسابقه ی دکلمه
به موارد زیر اشاره می شود

قوائد و اصول موسیقایی که باید هنگام خوانش دکلمه رعایت شوند عبارتند از:

ریتم

آهنگ

آکسان

رزونانس

احساس

که به توضبحی مختصر در مورد هر کدام می پردازیم

۱_ریتم

خوانش ریتمیک یکی از قواعدی است که باید رعایت کنیم. ریتم یک مفهوم موسیقایی است که در گویندگی نیز قابلیت استفاده دارد. گوینده ای که بدون ریتم صحبت کند حوصله مخاطب را سر میبرد. بنابراین راه ریتمیک صحبت کردن را بلد باشیم

۲_آهنگ

همانطور که گفته شد در دکلمه گویی از نِتهای موسیقی به همان دقتی که در خوانندگی استفاده میشود استفاده نمیکنیم اما این به این معنی نیست که کلام ما خالی از آهنگ باشد. اتفاقا گوینده ای موفق است که آهنگ کلامش از سایرین زیباتر باشد. در فن بیان به آهنگ کلام، ملودی گفته میشود. برای داشتن کلام آهنگین باید با زیر و بم صدای خود
آشنا باشیم

۳_آکسان

آکسان لغتی فرانسوی است که در فارسی معنای تاکید میدهد. با تاکید میتوانیم دکلمه خود را نه تنها زیباتر کنیم که مفهوم جمله را نیز بهتر منتقل کنیم. آکسان گذاری درست یکی از اصول اساسی خوانش هر متن یا شعری است. آکسان در شعر ، موسیقی ، تئاتر ، گویندگی و فن بیان جز تکنیک های اساسی است.

تاکید روی کلمات مختلف متن معانی مختلف را ایجاد میکند. همچنین تاکید روی سیلاب های مختلف یک کلمه ، شکل ظاهری بیان کلمه را تغییر میدهد. همچنین آکسان گذاری های مختلف میتواند باعث ایجاد لهجه های مختلف شود.

۴_رزونانس

اگر هنگام خوانش دکلمه ، صدای شما پر طنین و پر جوهر باشد، در این صورت میگوییم صدایتان دارای رزونانس است. رزونانس صدا با تمرین بهتر و بهتر میشود. وقتی میگوییم فلانی صدای گرمی دارد، منظور همان رزونانس صدای او است.
لذا با تمرین می توان رزونانس صدا را بهتر کرد

۵_احساس

یک دکلمه گوی خوب کسی است که بیانش پر از احساس باشد. باید به خوبی احساس متن یا شعری که میخوانید را به مخاطب منتقل کنید. این کار ساده به نظر می آید اما بسیاری از افراد قادر به انجام آن نیستند. ساده انگاشتن هرچیزی باعث ناتوانی در انجام آن خواهد شد.
پس احساستان را به نقطه ی اوجش برسانید تا کلامتان دل انگیزتر شود

منبع ؛ فضای مجازی

 تاریخچه دکلمه

دکلاماسیون (declamation) اولین بار توسط یونانی‌ها اختراع و سپس به روم باستان آورده شد. دکلمه در روم باستان به‌عنوان نوعی ادای کلام با فصاحت و بلاغت کهن بود که بعدها به‌عنوان پایه اصلی سیستم آموزشی در سراسر این سرزمین مطرح شد. به مرور زمان دکلمه به دو زیرمجموعه تقسیم شد. یک مجموعه تحت عنوان دکلمه جنجالی یا ستیزگر نام گرفت که در دادگاه‌ها و مجالس قضایی، برای ایراد حکم و قوانین جدید توسط فردی با صدای بلند و رسا انجام می‌گرفت. نوع دیگر که با عنوان دکلمه اندرزی شهرت یافت، برای بیان موضوعات تاریخی و داستان‌های افسانه‌ای برای گروهی از مخاطبان بکار می‌رفت.

در قرن هجدهم دکلمه بیشتر در قالب سخنرانی در مجامع مذهبی مثل کلیساها و یا در مجالس قانون‌گذاری انجام می‌گرفت (همان دکلمه جنجالی). در ابتدا هدف آن بهبود ارتباطات کلامی به شکل استاندارد بود؛ زیرا نرخ بالای بی‌سوادی، تکیه بر کلام گفتاری رسا و فصیح در کلیساها، دادگاه‌ها و پارلمان‌ها را به یک ضرورت تبدیل کرد. اما از قرن نوزدهم دکلمه شکل دیگری به خود گرفت، وارد سالن‌های نمایشی و تئاترها شد و در قالب شعرخوانی و نثر خوانی علاقه‌مندان زیادی را به خود جلب کرد.

در این دوران به دکلمه خوانان (دکلماتور) آموزش داده می‌شد تا به‌جای ادای کلمات به‌صورت یکنواخت، مفهوم را با صدای رسا و آوایی خاص منتقل کنند تا بتوانند مخاطبان را نسبت به کلام بیان‌شده متقاعد کنند.

در سال 1841 یک دانشمند ایتالیایی بنام Cagnazzi ابزاری تحت عنوان تونوگرافی را اختراع کرد که قادر بود انحرافات و تن صدای انسان را اندازه‌گیری کند. این دستگاه در مدارس دکلمه بکار گرفته شد تا راهی برای ثبت برخی از خصوصیات صدای انسان فراهم شود تا اطلاعات کافی در مورد نحوه انجام دکلمه در آن زمان را در اختیار آیندگان قرار دهد. در اواسط قرن نوزدهم اصلاح‌طلبان از هنر دکلمه برای ارائه راهنمای اخلاقی استفاده می‌گردند. در قاره آمریکا نیز مبلغان مذهبی از این هنر در مدارس برای جلوگیری از ترویج تبعیض نژادی بین سیاه‌پوستان و سفیدپوستان استفاده کردند. درنهایت در اواسط قرن بیستم هنر دکلمه در بیشتر کشورها شناخته شد و به اوج خود رسید


تعاریف متعددی برای دکلمه عنوان شده است اما به‌طورکلی دکلمه به‌عنوان گونه‌ای از تولید محتوای صوتی با خوانش شعر یا نثر ادبی به صورت آهنگین و با صدای رسا گفته می‌شود. این شعر می‌تواند از اشعار کلاسیک شاعران معروف چون حافظ و سعدی باشد و یا توسط خود فرد دکلماتور نوشته شده باشد. البته دکلمه صرفاً مختص شعر نیست و می‌تواند در قالب نثر و متن ادبی نیز ایفا گردد. درواقع هر متنی می‌تواند به‌صورت دکلمه اجرا شود به شرطی که جذابیت و تأثیرگذاری کافی را برای مخاطب داشته باشد.

گاهی ممکن است یک شعر یا نثر از محتوای چندان جذابی برخوردار نباشد، اما دکلماتور آن را به‌گونه‌ای اجرا کند که برای شنونده جذاب باشد. و یا برعکس، یک شعر با محتوای زیبا توسط یک فرد که مهارت کافی در دکلمه ندارد، جوری خوانده شود که نه‌تنها شنونده از آن لذت نبرد بلکه باعث دل‌زدگی او نسبت به شعر شود. بنابراین بیشتر از اینکه متن شعر یا نثر در دکلمه اهمیت داشته باشد، کسی که به‌عنوان دکلماتور انتخاب می‌شود تا آن را اجرا نماید، از اهمیت زیادی برخوردار است. زیرا اجرای دکلمه و شعرخوانی صرفاً خواندن کلمه به کلمه آن نیست، درواقع دکلماتور بایستی آن را به‌گونه‌ای اجرا نماید که گویی به کلمات آن جان می‌بخشد


با احترام
منبع؛ فضای مجازی