سرقفلی

ای شُرره به جان....
ای هیجان در دل شعرم
از آمدنت واژه سرازیر و روان شد
صد بار چکیدی به دل آن
متن از تو به وجد آمد و بسیار گران شد
ای شعر دل انگیز
حالا نگران از چه نباشم
هر بار چکیدی به قلم
حالت اغماء
آمد به دل خلسه ی  بی وصف تماشا
از شوق نیاز ودل خواهش ، زتمنا
کز سمت تماشا به سراغ دل و جان شد
دیگر تو نخواه از من واداده تسلیم
رو ازتو بگردانم و مشغول کسی غیر تو باشم
این است محالی که هرگز
در من نبود ،نیست،نیاید
خود واقفی و نیز بدانی
کین عیش که در جان و روانم
از روز نخستین  بنشته
سرقفلی بود است  برای من و جانم
مثل نفس و اب حیات است
جاری تر از آنی به دل آنِ وجودم
بند امدنش کارمحال است
ای در دل و جان
جان‌جهانم....
خود گو چگونه
با عشق تورا دوست ندارم
با عشق تورا دوست ندارم
با عشق تورا دوست ندارم


#حسین گودرزی"تشنه"

۱۴۰۳/۳/۲۱