فصل کوتاه زندگی

 

شبی باد روزنه ای یافت
در کوچه پس کوچه های ذهنم

دفترم ورق خورد
فصل سوم خودم را چون آینه ،
در پاییز دیدم
با گونه هایی زرد و  چشمانی قرمز
پاییز خودم را در شبی مهتابی دیدم،
مثل  ماه گرفته ها
لابه لای شیارهای دُرشت زندگی
در  نشیب زُمخت بی تابی
گویا در صبح ِناپیدای دیروزان
درخوابِ کودکی ام بیدار  شدم
بادبادک در دست
باد سمت کوچه های خاطره  سرک می کشید
چشمان کم سویت را باد با خودش  آورد
دستان چروکت را
و شوق خنده هایت را
عجب !فصل کوتاهی بود
فصل بی تفاوتی
فصل خوشه های ترد زندگی
فصل جنبش غزل روی شیب تند زندگی
دفترخیس خاطره در گذارِناگذر
زیر آن درخت کاج
کنج خاطری حزین
در مرام خام من
مثل تکه ای خمیر چون تنوره سر کشید
بوی نان و آش جو
هوش از سرم بِبُرد
گلبوسه های غم
قطره
      قطره 
           قطره شد
بغض، راه سیل را گشود
کاش زندگی، فصل آخری نداشت
فصل سرد رفتنت
فصل با نبودنت

* برای اسیران خاک ،مادربزرگ ها و پدربزرگ‌هایی که فصل کوتاهی با ما بودند