جیررر

سلام دوستان بااجازه سید کامنت خانوم سمیعی رو تیک نقد میزنم چون مطالب مفیدی توش درج شد شاید به درد کسی خورد یا بحث و سوالی شکل گرفت.

درودتان جناب بدری شاعر گرانقدر خندانک
اشعار زیبا و پر از راز و رمزتان را خواندم
قلم بسیار توانمندی در خلق تصاویر و استعاره دارید و اشعار لایه مند و چالش بر انگیزست ،
و مخاطب را با خود همراه می کند ،
شاعر با خلاقیت و هوشمندی به زیبایی هر چه تمام با تصاویر روز مره و آشنایی زدایی به احساسات درونی( تنهایی ، اضطراب ، سرگشتگی ) خویش پرداخته و در این امر موفق است ،
فراز های شعر بسیار درخشان و صمیمی و عاری از تعابیر پیچیده است ،
اسم اشعار هم فلسفه ی و تعبیر خاص خود را دارد
چرا اتو‌بوس و چرا جیرر؟!
اتوبوس نماد سفر و روز مرگی در زندگی اجتماعی و تعارضات است ،
البته شعر اتوبوس مرا بیاد یکی از اشعار زنده یاد بروسان انداخت ،
..‌هیچ قطاری برای یک گنجشک مرده بر روی ریل از خط خارج نمی شود و
من گوزنی هستم که می خواست با شاخ هایش
قطار را نگه دارد »
و نام جیرر که مجموعه ای از صداااها را در بر دارد
یک جور خود آگاهی بین این همه تضاد و سرگشتگی و بی پناهی
مثل صدای جیرجیرک و عمر کوتاهی که دارد،
تمام نشانه ها هم معنای ضمنی و هم در معنای مفهومی به یک مقصد می رساند
و وقتی آینه بغل نگاهم می کند
تنها آن درختِ آشنا را می بیند
که به جای او تابلوی پارک ممنوع
سبز شده است!!
خیلی برام جالبه
از نظر معنا

پارک ممنوع
توقف ممنوع
یا
زندگی ممنوع
«بودن یا نبودن مسئله این است »

در مورد این اشعار می شود بسیار نوشت و به تحلیل و تعامل پرداخت
هم از منظر نشانه شناسی و فلسفی و روانشناسی

من منتقد نیستم فقط آن چیزی را که درک کردم نوشتم
براتون بی نهایت شاعرانگی و پویایی آرزومندم خندانک خندانک خندانک

فیروزه سمیعی