این «زلال»، آهوی سرگردان توست!

 چشم چون نوشـَد تو را

  عـشق بر رفع عطش،کوشد تو را

  آدمــی دانست در آخـــر رضای کیـستـــی؟!

 یـا که در مشهد فقط جوشد تو را،

 رنگ بفروشد تو را؟!

 خواندم از انسانی ات

  قصّه ی طوفانی  وِ  بارانی ات

 ای امیر  ِ بی نهایت ، هشتمین  در مـاورا!

 مانـده ام از آسمان گردانی ات

 سیر  ِ آبادانی ات

  حُسن ربّ العالمین

  بــر خـداونـد  ِ خداوندان قـرین

  زاهدان  را درب نور  و  عارفانی  را حضور

  اسوه ی مهر و محبّت بر زمین

  پس تویی ای راز دین!

  حیرتم افزون گشت

  جام دل در سوگ تو پرخون گشت

  کورهـا  آنـدم ، تو را   نشنـاختند   و   تـاختند

  زهر تهدید از خطا بیرون گشت

 دیده ها جیحون گشت

  باز می گریم به خود

  بی سر و ناساز می گریم به خود

  کاش  اکنون  چون  تو  یار  ِ مهربانی  داشتم

  بشنو! با آواز  می گریم  به خود

  باز می گریم به خود

   ناله ها پر می کشند

  بر محبّت هایتان سر می کشند

  ناگهان  قربانی  ِ طرز نگاهت  می شوند

  تا لبانم اشک را تر می کشند

  عکس دلبر می کشند

  واژه ها حیران توست

  سطرها  زیبنده ی  پیمان  توست

  عشق  بادا  نا تمـام  و عـاشقی ها  مستدام

  این«زلال»،آهوی سرگردان توست

  جاری چشمان توست

 زلال فوق از نوع عروضی پیوسته قافیه دار بوده و در وزن « فاعلاتن فاعلات» با دخالت « فاعلاتن » می باشد:

  فاعلاتن فاعلات (2)

  فاعلاتن فاعلاتن فاعلات (1)

  فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلات ( سطر مادر )

 فاعلاتن فاعلاتن فاعلات (1)

  فاعلاتن فاعلات (2)

   روز رحلت پیامبر اکرم(ص) و روز شهادت امام حسن مجتبی (ع) و روز شهادت امام رضا (ع) بر عاشقان صداقت و حقیقت تسلیت باد.