بِغل از چشمانت

بغل از چشمانت
هوس دائمی این دل بی طاقت ما
چه نهان در دل این مست تماشایی توست
آه از این همه آه
خود...!
ببینم ؟ خبر از این همه مستی داری؟
خودی از ما که نمانده
به خود جان نگاهت سوگند
بی قرارم زنخستین دیدار
یک یک (۱/۱)یادت هست
که ز برق بُراق نگهت
تو به معراج تمنا مرا ره دادی
نفسم گشتی و جان بخشیدی
روح وریحان و روان.......
شرر افتاد، شدی جان و جهان
طاقتی نیست
تب افتاده به جان
همه ام خواهش و تسلیم و نیاز
همه ی چون و چرا
باز کن آغوش چشمانت
بغل از چشمانت
هوس دائمی این........

حسین گودرزی""تشنه""

۱۴۰۲/۹/۱۵