آزادی

همگان فریاد خواهند کشید
شیپور چارچیان
در حال عبور است
پیام نظام همراه سوار
چهار نعل اش از روی
پل آدمیزاد در حال عبور هستند
کس نمی‌داند
شاه کدام سو را می‌نگرد
شاید آنسوی ورای
آسمان
وشاید هم
دوقدم مانده به جلو خویش
کس خبری از آن همه زندگی
پشت سپاه او ندارد
انگار همگی شان از غبار می آیند
که روزی روی تک تک
لباس های این آدم نشسته بود
انگار همگی این غبار ها
دقیق هم سایز
باد شده اند
چون باد بود نفس
آزادی را میان زندگی
بخش می‌کرد
آخر سر میدیدی
دستان خاموش آدمی
برای صدها بلند میشد
همه دست می‌زدند
برای مردی
اهل آسمان
اما با خلقی آدمی
چه بسا نبودند
و نمی دانستند
می آید
کلمه امید
برای این  دستان