چند رباعی (۷)

جان از نفس خوشت معطر باشد
عشق تو در این جهان مکرر باشد
هر چیز که از عشق تو خالی مانده
هر لحظه‌اش از غصه مکدر باشد

....................................

ای کاش که این فاصله پایان گیرد
تنهاییِ بی‌حوصله پایان گیرد
در دوری هم اسیر جنجال شدیم
ای کاش که این قائله پایان گیرد

...................................
.
شاعر شدی و زندگی‌ات شعر شده
هر لحظه‌ی دلدادگی‌ات شعر شده
دلداده‌ی آزادی و عشقی که دلت
از شوکت آزادگی‌ات شعر شده

.................................

اسطوره‌ی نوری و پر از زیبایی
آیینه‌ترین آیِنه‌ی دنیایی
هر جا که جهان قصه تاریک شود  
با معجزه‌ی روشنی‌ات آن‌جایی  

................................


شبنم حکیم هاشمی