سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

دوشنبه 25 فروردين 1404
  • روز بزرگداشت عطار نيشابوري
16 شوال 1446
    Monday 14 Apr 2025

      حمایت از شعرناب

      شعرناب

      با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

      هر كه كسي را در گناهي رسوا كند چنان است كه آن گناه را خود كرده است و هر كه مؤمني را به چيزي سرزنش كند از دنيا نرود تا آن را خود بكند.حضرت محمد (ص)

      دوشنبه ۲۵ فروردين

      (( سبوی مدرسه ))

      شعری از

      علی رحمانی ( درویش )

      از دفتر سرشک قلم نوع شعر غزل

      ارسال شده در تاریخ چهارشنبه ۸ خرداد ۱۳۹۲ ۰۹:۵۶ شماره ثبت ۱۲۸۷۵
        بازدید : ۱۰۹۳   |    نظرات : ۴۸

      رنگ شــعــر
      رنگ زمینه
      دفاتر شعر علی رحمانی ( درویش )

      شامه ها را مینوازد عطر و بوی مدرسه
      میکشد آن رایحه ما را به سوی مدرسه

      جهل و نادانی نیرزد بر پشیزی در جهان
      باده ی دانش طلب کن از سبوی مدرسه

      شادی و شور و شعف با کوله باری از کتاب
      خاطرات ماندنی باشد ز کوی مدرسه

      چون سفارش کرده پیغمبر بجوئید علم را
      ره بپوئید تا به چین در جستجوی مدرسه

      تا که تعلیم و تعلّم در جهان جاری بود
      میدرخشد از سپیدی رنگ و روی مدرسه

      دانش آموزی ز تعلیم گر شود صاحب سخن
      میشود افزون تر از این آبروی مدرسه

      انظباط هر کلاسی در سکوت مسئله
      گاه درهم میشود از های و هوی مدرسه

      بارور میگردد آن سرو و صنوبر های دشت
      گر ببندد ریشه ای از آب جوی مدرسه

      تشنه گان دانش و اندیشه را جامی  دهید
      باده ی شور افرین از گفتگوی مدرسه

      کسب دانش کن همیشه مثل درویش حزین
      از کلام معرفت تا خلق و خوی مدرسه

      این شعر چندین سال پیش بمناسبت آغاز سال تحصیلی به دانش اموزان و معلمان گرامی و در کل به خانواده ی بزرگ آموزش و پرورش هدیه گردیده .
      از نظرات شما ادیبان و بزرگواران استقبال میشود .
      ۰
      اشتراک گذاری این شعر

      نقدها و نظرات
      تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


      (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
      ارسال پیام خصوصی

      نقد و آموزش

      نظرات

      مشاعره

      المیرا قربانی

      نیست بر لوح دلم جز الف قامت یار اا چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم
      سیده نسترن طالب زاده

      س با واژه های کاری میکرد کنده کاری ااا بر روح نازک من ااا الواح ماندگاری اااا چون دارکوب میکاشت بر گوشه دل من ااا از شوق از تپیدن از عشق یادگاری ااا از شب عبور میداد سررشته های نوری ااا با ناوک نگاهش میکرد زرنگاری اا گفتم تو را چه حاصل زین رنجهای بیگنج ااا گفتا که میتراشم هر لحظه ای نگاری اااا از شادروان دکتر روحانی ااا تقدیم به پادشاهان سرزمین معنی ااا معلمان و اساتید بزرگوار ااا با مهر دوصدچندان
      شاهزاده خانوم

      ا گفتم چشاتو وانکن دنیا پراز گرگه ااا گفتم چشاتو وا نکن دنیا که دنیا نیس ااا رو ابر و باد و موج و دریا خونه باید ساخت ااا این خاک خنجرخورده دیگه خونه ی ما نیس
      محمد رضا خوشرو (مریخ)

      وکجایِ این شبِ تیره بیاویزم بیاویزم قبایِ ژنده خود را قبایِ ژنده خود را
      سیده نسترن طالب زاده

      ه ای باران ااا ای فریبای چشم اااا همه ات حتی خداحافظیت زیباست اااا چون زوال باشکوه از طبیعت ااا یا چونان جنگلهایی از ارغوان و طلا اااا با پرتو بی مثال خورشید ااا و اسمانی پر از ابرهای مواج ااا ترجمه ازاد از پوشکین اااا شب نیکو

      کاربران اشتراک دار

      محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
      کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
      استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
      1