به نام یگانه دادار جهانآفرین
اگر سختی برایت گشت تکرار
نخور غم؛ چون خدایت هست دلدار
به دستِ لطفِ بی حدّ و، شمارش
عطافرمایدت خوبیِ بسیار
خداوند در قرآن کریم به تکرار میفرماید:
فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا ﴿۵﴾
پس [بدان كه] با دشوارى آسانى است. (۵)
إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا ﴿۶﴾
آرى با دشوارى آسانى است. (۶)
آیات ۵ و ۶ سورهی انشراح.
شک نیست که کلام پروردگار جز راست، چیزی نیست؛ آنگاه که بر این سخن راست و آرامشبخش، به تکرار، تاکید نیز میشود، تاثیرِ پیامش، ناپیداکران است و بیانتها...
و امّا بعد:
مدّتی میگذشت که «سینِ» سرطان در نهانم پاگرفته؛ از دلم حسّ و نا را گرفته و شور و حال را ربودهبود...
هرچند، آنگونه که سونوگرافی مینمایاند: هنوز در ابتدای شکلگیری بود و به لطف پروردگار همیشه مهربان، چندان پیشرفتی نداشت؛ امّا، بیوپسی و متعاقب آن، نتیجهی پاتولوژی، هشداری بود بر اینکه: خواهی نخواهی، موجودی است؛ بیمروت و موذی و هر آن، ممکن است، سلولهای مرگآورش، تکثیری یابند خارج از کنترل.
در ۲۸ اسفندماه ۱۴۰۲، پزشکی حاذق، آن تودهی بدخیم را از وجودم برداشت؛ تا سفرهی هفت سین سال نو را با سرآغاز سلامتی بگشایم و ادامهی درمان را در بهاران پیگیر شوم.
باور دارم که:
«سَینبت اللهُ مکان الجرح زهراً
خدا جای زخمهایت گل میکارد.»
هم از این روی است که صادقانه، با سراپای وجودم میسرایم:
توکّل بر خدایت کن دمادم
که تا با دستِ مهرِ بیکرانش
«به جای زخمهایت، گل بکارد»
دلت گردد قرینِ بوستانش
و با هموارهی امواجِ رحمت
شوی مغروقِ الطافِ نهانش
در پایان، به امّید سالی سرشار از سلامتی و سرزندگی برای تک تک شما عزیزان، بهارانهای را پیشکش ناب نگاه مهرانگیزتان مینمایم:
بهاران در بهاران، شور، آمد
سرورِ بیبدیلِ نور، آمد
زمستان رفت و از بامِ محبّت
تبِ گرمای جامِ هور، آمد
شکوفه، در شکوفه، مهر رویید
بهشتی شد زمین و، حور، آمد
نشانِ رستخیزان شد پدیدار
و اسرافیل و نفخِ صور، آمد
طبیعت، شاد و سبز و، پرطراوت
به هر جا، پیکِ بزم و، سور، آمد
مدام از گوشههای مهربانی
صدای دلکشِ ماهور، آمد
«حَمَل» آمد؛ که تا نندیشم از درد
نگو «خرچنگ» هم، با زور، آمد
هنوز احساسِ نابم هست، جاری
تو گویی «دولتی منصور»، آمد
با سپاس
زهرا حکیمی بافقی (الف_احساس)
یکم فروردینماه ۱۴۰۳.
پ. ن:
حضرت مولانا:
۱
ای نورِ ما؛ ای سورِ ما؛ ای دولتِ منصورِ ما؛
جوشی بِنِه در شورِ ما؛ تا مِی شَوَد انگورِ ما.
۲
نور تویی؛ سور تویی؛ دولت منصور تویی؛
مرغ کُه طور تویی؛ خسته به منقار مرا.
سلام استادبانو الههی احساس
برایتان آرزوی سلامتی دارم
عیدتان مبارک روزگارانتان خوش
خداروشکر که خطر رفع شده الحمدلله