سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید
منو کاربریاعضای آنلاینمعرفی شاعران معاصرانتشار ویژه ناب♪♫ صدای شاعران ♪♫پر نشاط ترین اشعار۱- ........... ۲- 🟨 تووو زرد 🟨 ۳- دل ۴- 💥 بیداد 💥 ۵- ائتلاف دغدغه ها ۶- ☄️شرافت☄️ ۷- ترانه ۸- دوربینوفسکی ۹- سقطِ سکوت ۱۰- سکوت قارچ ها حمایت از شعرنابکانال تلگرام شعرنابتقویم روزشنبه 8 ارديبهشت 1403 19 شوال 1445 Saturday 27 Apr 2024 |
اشتراک گذاری این شعر
۱۲ شاعر این شعر را خوانده اند
مریم کاسیانی،ابوالحسن انصاری (الف رها)،محمد باقر انصاری دزفولی،جواد مهدی پور،نیره صدری،محمدرضا صدقی،سارا (س.سکوت)،عباسعلی استکی(چشمه)،آوا صیاد،م فریاد(محمدرضا زارع)،بهروز عسکرزاده،ابراهیم کریمی (ایبو)
نقدها و نظرات
 يکشنبه ۱ بهمن ۱۴۰۲ ۰۷:۴۳
درود و عرض ادبموفق و نویسا باشید 
 يکشنبه ۱ بهمن ۱۴۰۲ ۰۸:۲۴
درود تان بادقلم تان نویساتر
 يکشنبه ۱ بهمن ۱۴۰۲ ۰۹:۰۳
درود بر اندیشه ناب شماهنرمندوشاعر ارجمند همواره تابان جوشان وخروشان باشید
 يکشنبه ۱ بهمن ۱۴۰۲ ۱۰:۴۸
درود بر شما بانو محمدی راد گرامیزنده باشید به مهر 
 يکشنبه ۱ بهمن ۱۴۰۲ ۱۵:۳۶
درود بانو محمدی راد گرامی زیبا بود پایدار دلشاد باشین 🌹╬♥¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸🌹╬♥╬ ¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸ 🌹╬♥¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸🌹╬♥╬ ¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸ 🌹╬♥¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸🌹╬♥╬ ¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸ 🌹╬♥¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸🌹╬♥╬ ¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸ 🌹╬♥¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸🌹╬♥╬ ¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸ 🌹╬♥¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸🌹╬♥╬ ¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸ 🌹╬♥¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸🌹╬♥╬ ¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸  يکشنبه ۱ بهمن ۱۴۰۲ ۲۲:۴۴
درود زیبا بود
 دوشنبه ۲ بهمن ۱۴۰۲ ۰۱:۵۳
منتظرماین خانه از سکون بایستد دستم از روی میز بلند شود صدای پُتک به جان آجرها بیفتد من از خانه بیرون بزنم و شبیهِ روح زمستان که رویشِ علف‌ها می‌خشکانَدش میان صداها تمام شوم... زیبا بود بانو محمدی درود بر شما رد قلمتان جاری به عشق
 دوشنبه ۲ بهمن ۱۴۰۲ ۰۳:۰۶
درود و آفرین بر شما خانم محمدی راد🌹شاعرانه‌ای رمزآلود و زیبا🌹 انسجام و پرداخت هنرمندانه‌ای داره، شبیه یک کارگردانی که بازیگرانش واژه‌ها و مفاهیمن، با طراحی صحنه‌ی دقیق🌹 تقدیم به شما: شوق ِ بالنده‌ی پرهای کبوتر در باغ انبساط قفس و رویش ِ پرواز کنار خورشید فکر ِ افتادن ِ برگ ترس ِ بی‌همسفری در سفری بی‌پایان واپسین روز من اینگونه پر از تشویش است و پر از تردید و عصایم _که ز همدستی موسی دور است_ دل ِ بلعیدن ِ جادوی تو را هیچ ندارد... شوق بالنده‌ی پرهای کبوتر در باغ انبساط قفس و رویش پرواز کنار خورشید ترس را می‌شود از تن به در آورد و پرید من که از حافظه‌ی عشق نصیبی دارم که تن ِ خاک از آیینه‌ی رویایی رویش دارد، بی‌گمان خواهم رُست بی‌گمان واپسین روز غروبی دارد که به اندازه‌ی زیبایی دریا باقیست و نسیمی که به اندازه‌ی طوفان حقیقت گویاست و کسی که به شوق ِ خوش ِ پیوند_میان ِ غم و دل_ بیدار است... (م. فریاد) سپاس برای به اشتراک گذاشتن این شعر هنرمندانه و زیبا🌹 دریای دلتون آرام🌹  سه شنبه ۳ بهمن ۱۴۰۲ ۲۳:۱۲
درود خانم فضایی وهم آلود و شبه کاکایی گرفته بود
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.
|
نقد و آموزشنظراتمشاعره
کاربران اشتراک دار
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
|
||||||||||
ارسال پیام خصوصی
محمدرضا آزادبخت
سید هادی محمدی
سیاوش آزاد
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
مهدي حسنلو
ساسان نجفی(سراب) 
راضیه خضری 
شاهزاده خانوم 
کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
ویرایش لازم نیست؟
"و من
هنوز نمی‌دانم"
جسارتا "من" حشو نیست؟