شیفتگان خدمت

درود جناب محمودی گرامی
خیلی زیباست👏👏🌺🌺
۳ نکته
اول اینکه مطلع باشید این قوافی از نظر اهل فن مورد پذیرش نیست. این " ت" در واقع نشانه مصدر عربیست
و منتقدان سختگیر این نوع کلمات را هم‌قافیه نمیدانند
منتها....
بنده که این نقد را از جانب دیگران به شما وارد کردم خودم گاه گاه از این نوع قوافی استفاده کرده‌ام
ولی یک پیرایه‌ی کوچک را در نظر میگیرم
یا تمامی قوافی را با الف تاسیس انتخاب میکنم یا بدون الف تاسیس
نوع اول، مانند ریاست ،رضایت،کرامت، شرافت سیاست و .....
نوع دوم، مانند صنعت، هجرت، رحمت، رخصت و .....
.
منتقدان حرفه‌ای بدرستی معتقدند که بحز " ت" مصدر ساز ما برای قافیه شدن، حداقل به یک صامت و مصوت همانند نیاز داریم
بر فرض قافیه کردن
سیاست، ریاست، کیاست ، درست و بی ایراد است
کرامت و امامت درست است
سفارت و عمارت و مرارت و اسارت، مهارت و .... درست است
هدایت، رضایت، حمایت درست است
مجدد
علت و ذلت درست است
حکمت و عصمت درست است
چون بجز " ت" یک صامت و مصوت دیگر هم‌سان وجود دارد.
دوست ارجمندمان جناب محمدی در قسمت وبلاگ بسیار مبسوط و روان ،مبحث قافیه را باز کرده‌اند و واقعا خواندنش خالی از لطف نیست🙏🌺
نکته دوم
یک هجای کوتاه در این مصرع بعد از جهان کسری وزن دارید
گویی جهان.... در کنفِ این مهارت است
مثلا
گویی زمانه در کنف این مهارت است
.
نکته سوم اینکه بنظر می‌رسد در این مصرع
دلّاک اگر که کیسه با بازو نمی کشد
" به" گزینه‌ای محتمل‌تر نسبت به " با" باشد که هم وزن و هم معنا حفظ شود.
.
از محسنات قلم شما بزرگوار این است که عموما به معضلات اجتماعی و کمبودها و ایرادها می‌پردازید.
دیگر نکته مهم در مورد روند کاری رو به پیشرفتتان این بود که بعد از سیر و سیاحتی در شهر مثنوی، با شجاعت به کشور غزل وارد شدید که این بنظر بنده قدمی بسیار سرنوشت ساز و مهم برای یک شاعر کلاسیک سرا میتواند باشد.
در جریان هستم که از دوستان عزیز و ارجمند صاحب کتاب این محفل گرامی هستید و در شرف چاپ کتاب دومتان
و این هم جای خرسندیست که دوستانی در این محفل گرامی فعالیت دارند که در عرصه چاپ و نشر نیز حرفی برای گفتن داشته و دارند.
هدف از این پنجره سبز بیشتر شناخته شدن این صفحه بود بزرگوار که بنده در حد و اندازه نقد کردن نیستم🙏🌺
موفق باشید