گهشماری

گهشماری
دمی از جــام  چشمت دیده ی من میـگساری کرد    
در آغــوش نگاه  تو  بسی   دل  بی قــراری کرد
اگر چه سـینه آتش  زد  در این  هنگامه  عشق تو 
به  امـید  وصـالت  دل در آتش  بـــردباری  کرد
تو گویی آن که عمری  را به پای عشــق تو دادم 
اگر چه چشـم  مست  تو دمی را  همجواری کرد
بــرفتی  و دلم   بردی ،  ولی  از دیدگانت  پرس 
که این درد فراق تو چه خون ازدیده جاری کرد
دگر بار ای نگار من  دمی  از  کوی  مــا   بگذر
بیا  تا  بنـگری عمرم  چــگونه  گهشمـاری کرد
 ( پیوست دیوان مظفر جوینی – موسسه علمی فرهنگی جهانکده)