خلوت دلم

توی خلوت دلم هیچ کسی نیست
توی این دل دیگه احساسی نیست
دل تنهام چقدر تو غریبی
شدی افسرده تو دام فریبی
اون پرنده دیدی که تو قفسه
تنهایی تو قفسش چه بی کسه
بیادش نیست دیگه پرواز بکنه
بره به آسمون ها ناز بکنه
دیگه این دل مثل اون پرنده
شده اینجا اسیری بازنده
نمیکشه دیگه انگاری نفس
تمام عمرش گذشته تو قفس
دل من تو زندان خودم شکست
نمیدونه آزادی آخه چی هست