نقاب

چه شیرها که پای سیخ و سنگ دیده ام
میانِ کوچه ها بسی پلنگ دیده ام
همه فقط به فکرِ جسم و روح و شادی اند
درونِ پارک ها فقط سرنگ دیده ام
نجیب و پاک دست، بی بخار و چلمن است
کثیف و حقه باز را زرنگ دیده ام
دروغ بی مزاحمت به تاخت می رود
نبوغ را اسیرِ چشمِ تنگ دیده ام
مریض های باطنی عزیزِ مجلسند
خلوص و درک را گناه و ننگ دیده ام
نه! موی لایِ درزِ شهرِ ما نمی رود
نقاب های عاقل و قشنگ دیده ام
🍀هواجان جاویدان🍀