بلاخیز

 

 

هنوز در کفِ اِجرای عشق  پاییزیم
 جنون ِ  مَحضِ  پریشانیِ  بَلاخیزیم

نمودِ  بَرگ‌بَرگِ   فُتادگی   در  باد....
بَهایِ  زَردیِ   رُخساره‌ی  تَب آویزیم

سرودِ چشمه‌ی  از کوهِ  صَبر  سَرریزان
دَوان به سمتِ غریبی ...  گِلایه آمیزیم

تصوّرِ   هَیجانِ  درختِ   تنهایی ....
صدای  شَبزده‌طوفانِ  شِن بَرانگیزیم

برای  یک نَفَسِ راحتِ خَلاص از غم
چو عود  با تَنِ آتشکده  گَلاویزیم....

بخاست  دودِ سیاهِ  معطّر  از  بَرِ  جان
شمیم‌کش  به سَرای ِ خوشی قَدَم‌بیزیم

جوان  چو خامیِ  اندیشه‌های  نوبُنیاد
خَموش  چون ضربانِ  نَحیفِ  کاریزیم

🍃🌺🍃