دو عاشقانه

"خوشه ی نوازش"

بیتوته کرده ام ، در قلب انتظار ،شاید تو آمده باشی
الیاف ابر بر سر من، برف سوگوار، شاید تو آمده باشی

من مرتدی خموشم،در نبض ژانویه ،سر زد کبودی ام
ای خوشه ی نوازشم، ای حضرت انار !،شاید تو آمده باشی

با رقصهای فولک، در چین دامنم، زادم هزار شب
ملاح رنگها، ای در دلم قرار ،شاید تو امده باشی

باشد کنام من، موسیقی تنت، نخجیر بازوان تو ،
آغوشم
آهوی زخمی ام، در لحظه ی شکار،شاید تو آمده باشی

بوسیدمت،شراب منی! ، با برکه های وحشی چشمانت
ای برده از  تنم  ،آرامش و قرار، شاید تو آمده باشی

با گوشوار پرنده، پیراهن دکلته ی کوتاهی،آبی آرامم
تو قصر آتشی، در کشوری خمار ، شاید تو آمده باشی

من دختر شکوه فرادریا، تبعیدی ِ کویر دل- آشوبم
ای عطر شانه ات، تقریر نوبهار، شاید تو آمده باشی!




٭٭٭٭٭

"با نازکای فرشتگی ات"

ای آبی ملنژ ، شکوه صدای رود
وقتی تو را لبان خداوند می سرود
در لحظه ی مهابت این آفریدگی
از چشمهای بکر تو،خورشید می ربود
وقت چکان چکان غم سربی زمان
باران نای گرم تو اندوه می زدود
در نوشب بشارت زیتون دمیده ای
گلهای سرخ عشق ، به جز بوسه ات نبود
تو قوی توندرای منی، عاشق و نجیب
من آسمان ابری دریاچه ای کبود
ای عطیه ی عبادت شبهای من، تو را
با نازکای فرشتگی ات میتوان ستود..