عشق حق

عشق را بین که او،  چه جادو می کند
کوچه ی دل آب و جارو می کند
هر چه را بینی  خدا باشد همان
بر لب درویش یا هو می کند
باز را در آسمان، ماهی در آب
کرم خاکی  را خداجو می کند
مورِ کوچک را بَرَد بر لانه اش
هر مگس را ماجراجو می کند
لاله و زنبق برویاند ز خاک
شاخه از عشق است آلو می کند
دشت های بکر و دور از دست را
پر ز سنبلهای خود رو می کند
پاسبانی می کند از چشم، پلک
خطِ رو را طاقِ ابرو می کند
خانه می سازد به کنجی عنکبوت
تارِ او را نوشدارو می کند
دشتها زیبا شود زآهوی نر
غده اش را مُشکِ خوش بو می کند 
ناله ی مرغ سحر ، آواز قو
 ‏جغد از عشق است کوکو می کند
 ‏قلبِ عاشق می تپد از عشقِ او
 چون نظر  بر روی مه رو می کند
 ‏هر چه دارد از خدا دارد علیم
 ‏چشم خود را فرشِ بانو می کند