عمـــر !

از مجموعه ي حاضر به چاپِ از تو،به خدا رسيده ام
ابر ِ خاکستر ِ عمر
چه عجولانه
بوسه می چیند از مویم
برف هایم ببین!
ای فصل آشنا
شانه ات را
چه نسبتی با ابرها؟
تا سر می نهم، می بارم!
نکند سروده هایت پائیز بود؟
مرا کی سروده ایی..
فصل گناه های نگاهم؟
که لرزشم روی برگ چنار
به رنگ درد.... سرخ و زرد؟!
با زخم بادِ عصری بی تو
بهار می سراید
تا به جا نماز پیاده رو
مطلوبی(سخن سنج تبــریزی)