به نام فاطمه (س) , عرفان عشاق سراسر سوره ی اسرار اخلاق
همان یاس سپید صبح حیدر همان یاس کبود تیغه ی در
نگار پر تلألؤ , آیه ی حق که شد پرپر , ره گنجینه ی حق
که او لیل مباهات الهی مه عالم تمنای نگاهی
همه ادراک هستی مات ومبهوت وجودش رمز رازآلود مسکوت
درون کوچه های تنگ و باریک اسیر سیلی دلهای تاریک
غبار آفتاب چادر یاس به زیر تازیانه , نور احساس
به شور ساقی قدر ولایت میان درب و دیوار شهادت
علی(ع) دنیا و زهرا آن بهارش سپر بر شعله های پرشرارش
شکست دیوار قلب بی قرارش چو نیلی , روی ماه گلبهارش
به خون اشک دل , رنج جدایی امانت , عطر فردوس خدایی
ندای بی نوای ناله ی شب سرای پر سکوت سایه ی تب
در آغوش محبت بار ریحان جوانه های عشق باغ ایمان
ملائک بغض عالم را شکستند به بارانی , دو چشم خود ببستند
علی(ع) را نغمه ای از آسمان بود که طاقت این فضا را ناتوان بود
سپارد فاطمه(س) دست پیمبر به یاد دلبر دوران کوثر
به تنهایی , به نخلستان غمبار به چاه و انتظار سرخ دیدار