عیدانه ۱۴۰۲

باد می آید ز کوی مهربان سرنوشت
بوی باران می دهد نوروز مانند بهشت

ژاله و شبنم شکوفا کرده مینوی بهار
شادی و لبخند رنگ دوستی بر گل سرشت

سبزه و ماهی کنار حوض و اینجا خالی است
جای یار خوب نیکو صورت نیکو سرشت

دست جانان گر شود همراه خوبان می شود
ماه فروردین ما رنگین تر از اردیبهشت

سال نو اقبال نوروزی بر این سامان بتاب
شاید امسال آورد رونق طلای خشت خشت

سالها این سرزمین خاکستر پروانه کاشت
کو نگاری تا برد یک بذر خوشحالی به کشت

داد مردم یا دعا اصلا چه فرقی می کند
ساقیا در مسجدی یا در کلیسا یا کنشت

کار خلق اینجا گره افتاده و درخواست هاست
خواهشا امضا کنید هم اصل را هم رونوشت

ما غزل نوشیم و انجام و نهایت دست توست
گرچه زیبا شد چه بهتر شکر بر تقدیر زشت