جای می از خون جگر خوردنم

مفتعلن مفتعلن کشت مرا
درود به شما خانم بیرانوند
از ارسال این شعر مدتها می گذرد .
دلسروده‌ای خوب بود. بدون ایراد وزنی . ریتمیک بود مولانا با این وزن می‌رقصید
پایانش کشف جالبی داشت و مانند شاهنامه پایانش خوش بود. به عبارتی خوش افبال بود.
قالب شعر غزل نیست چهارپاره‌ای زیباست . اما نمی دانم چرا به سه مصراع قافیه داده‌ای در حالیکه چهارپاره قافیه‌اش در مصراعهای زوج است.
در بند ماقبل آخر یک اشتباه قافیه داری
خسته از اندازه یِ تنهایی یَم
بدتر از آنی که تو میدانی یم
گیجِ معمای نگاهت شدم
اینکه چه اندازه تو می خواهی یم
( می‌‌دانی‌یم،می‌خواهی‌یم ) با هم جور نیستند.می‌شه مصراع یک و دو در این بند جابجا کنی یا تغییری در آن بدهی
موفق باشید