اریکه

درود استاد خاص‌نویس
جالب بود..👌 این یکی رو هم دوست داشتم
اشعارتان و نوع نگارش‌تان به گونه‌ای است که اگر دوباره‌خوانی کنیم، بهتر متوجه می‌شویم
به نظر من در کل خوب بود و قابل قبول
در پناه خدای مهربان باشید

درود بزرگوار
بسیار زیبا ودلنشین بود

درود وعرض ارادت آقای آزادیخت
تشریف فرمایتان به شعر ناب را خوش آمد می‌گویم و از خوانش شعر خوبتان استفاده کردم
موفق و کامیاب باشید

درود جناب آزادبخت گرامی
بسیار زیبا بود 🌺👏

تصحیح
لب از لب مگذار شعرم دوباره بر اریکه بنشیند

درود و عرض ادب و ارادت استاد بزرگوار
مثل همیشه زیبا و دلنشین بود
درودتان

 هیچ واژه ای دوباره پیکر شعرم را التیام نخواهد داد

آیا زخم شعرم را کسی میتواند درمان کند؟

دوردبرشما زیبابود استاد عزیز جناب آزادبخت عزیز زیبابود لذت بخش بود عالی بود
🌻🌺🌻🌺🌻🌺🌻
🌹⚘️🪻🌹🌸🌸
🪻🪻🪻🌹🌹
⚘️⚘️⚘️⚘️
🌺🌺🌺
🌻🌻
❤️

درود جناب آزادبخت گرامی
شعر زیبا و مضمون تازه ای سرودید
قلمتان زرنگار

درود جناب آزاد بخت بزرگوار
شعری زیبا و دلنشین خواندم
پایدار باشید سرافراز 🌹🌹🌹

🌹🌹🌹🌹🌹

سلام دوست گرامی جناب آزاد بخت
چند وقت هست که شعرهای شما رو میخونم و امیدوارم به زودی نقطه نظراتم رو جمعبندی و ارسال کنم
فقط یک سوال داشتم . در اثارتون گاهی جملاتی هست که با نگاه من حاوی اشکال نگارشی هست مثلا در همین شعر
ازتصمیم یک جلاد، چه اندازه شعرم را دستپاچه خواهد کرد؟
با هر شکلی که میخوانم درست نمیشه . ممنون میشم اگر توضیحی لازم هست مرقوم بفرمایید

درودها آقامحمدرضای گل
یک شیوه خاصی داری برای نوشتنت
هنوز قلق این شیوه نیومده دستم
در کل نگاه و مضمون کار عالیست
اما بنظرم البته نظرشخصیمه
کوتاهتر می نوشتی باز حرفت را می رسوندی
یک مقدار بی توجهی کردی به اطناب
درهرحال دستمریزاد شعر ت را دوست دارم

بااحترام

درودها جناب ازاد بخت ارجمند و گرانمایه🌹

بسیار زیبا و دلی،درودها بزرگوار👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏🌹🌹🌹🌹

سلام استاد مدهوش بازهم ممنونم از این همه بزرگواری

سلام خانم مهتدی ممنونم از حسن نظرتان

سلام و احترام استاد و اخوی گرانقدر
باور نمی کنم یک نظر را صرف این می کنم که :
یک شاعر چند بار باید بگوید اثرم را چند بار بخوانید،منی که کم و بیش با زبان شعری برادرم آشنایی دارم بیشتر از ده بار یک شعر را می خوانم ،البته البته برای بقیه اشعار دوستان نیز این مورد را رعایت می کنم
در مدت کوتاهی که خدمت استاد زهیر توکلی بودم همین نکته را از استاد دیدم که شعر یک شاعر را چندین بار می خواند ،تا بتواند ارتباط را آنگونه که شاعر می سراید برقرار کند.
راجع به کوتاه نویسی هم خدمت جناب فخوری ادیب که ارادت داریم خدمتشان باید عرض کنم که اگر قرار است سلیقه ی خودم را اعمال کنم می توانم شعر را جور دیگر تمام کنم حتی کوتاهتر با مضمونی دیگر
اما اگر قرار است به زیبایی های اثر و شعری بپردازیم کاری که شاعر شعر انجام می دهد با کار من تفاوت فاحشی دارد،زیبا نیست بدون دقت کردن به شعر و آنچه که شاعر میخواهد ،نظر داد
برادر دیگرم امین آزادبخت که چند مدتی است بخاطر عدم رعایت نکته ای از دوست دیگرمان اکنون تمایلی به حضور ندارد اشعار بلند می سراید و آنگونه تنیده و زیبا می سراید که مخاطب دوست دارد بشنود یا اشعار بلند جناب حسنلو ‌و.....خودم نیز به دلایل مختلفی از اشتراک شعر بلندم خودداری می کنم ،تاکید بر دوباره خواندن در شعرهای قبلی اخویم موجوده و در این شعر با ارجاعی به نظر شاهزاده خانم و در شعر قبلی نظر مهدی محمدی ادیب و بقیه دوستان متوجه خواهیم شد که شعر باید باحالتی خاص خوانده شود
حرف و سخنم دفاع از برادر و یا ... هیچ چیزی نیست اما چیزی که لازم باشد می گویم و همه ی کسانی که مرا میشناسند میدانند بیهوده سخن نمی گویم ،انتظار می رود این جمع با دانش جمعی شکوفاتر شود من لذت می برم از اشعار دوستان که واقعا در مدتی که بوده ام و دیده ام در مسیر رشد قرار دارد
من از برادرم خواهش کردم که افتخار دهد در جمع مان حضور داشته باشد و از اشعار و بیاناتشان استفاده کنیم ،اگر قرار است اینگونه پیش برود که یک به یک همه باید بروند ،دلسردی همراه با کم دقتی می آید این نکته ی کلی بود برای همه لشعار دوستان برای همه ی مخاطبان و ابتدا برای خودم
با اجازه مدیریت تیک نقد را فعال می کنم
سبز باشید و ماندگار

سلام نثرتان را یک بار خواندم شهشاعر باشید

سلام و عرض ادب مجدد محضر استادم محمدرضا آزادبخت
بنده شخصاً در برابر درد درون شعرتان کاخ تکبرم سر تواضع فرو برده و خاک نشین شده و در زیبایی های شعرتان هنوز شگفت زده هستم.
ان شاء الله قدر قلم و استادی استاد ارجمندم بیش از این دانسته و ارج نهاده شود
از حضور فرهیخته و خون سرخ در رگ های قلمتان بی نهایت سپاسگزارم
تابنده باشید به مهر

درود بسیار زیبا قلم زدید جاودانه بمانید

درودها استاد ازادبخت گرامی
دیروز نشد تا انتها سپیدتان را بخوانم
عالی بود دست‌مریزاد

درود 🍃🏵🍃
شاد و پیروز باشید. 🍃🏵🍃

🌻🌺🌻🌺🌻🌺🌻
🌹⚘️🪻🌹🌸🌸
🪻🪻🪻🌹🌹
⚘️⚘️⚘️⚘️
🌺🌺🌺
🌻🌻
❤️

سلام آقای به گزین از اینکه در مورد شعر من تا این اندازه برداشت کردی ممنونم
امید دارم همیشه در پناه حق موفق باشید
سپاس بی کران

درود و احترام به شاعرِ لفافه نویسِ با فراست جناب آزادبخت گرانقدر

شاعری که در بدو ورود به این محفل گویی دلش ریش گشته از زخم های وارده به شعرش که تمام هستی و جانِ خویش را به آن بند می داند
یک شاعر تلالو اِکمالِ احساسِ خویش را با ترتیبِ واژگان به طرزی خاص در کنارِ هم به تصویر می کشد و آن زمان که به این مهارت رسید که ابتدا به ساکن خودش با دیدنِ این هنرِ تصویر سازی اش به وجد آید تصمیم می گیرد این هنر را به اشتراک بگذارد تا دیگران را هم شریک در احساس خویش کند و آن زمان که بعد از طیِ مسیری طولانی خود را به جمعی از ادیبان و شاعران می رساند تا در میانِ آنان تصویرِ احساسِ نابِ خود را به اشتراک بگذارد فقط برای یک دستمریزاد گفتنِ خشک و خالی به انتظار ننشسته بلکه دوست دارد احساس کند شعرش را کسانی که در افکار با او هم جهت و همسو اند به درستی درک کرده اند و اینگونه در درونِ خویش احساسِ برقراریِ یک ارتباطِ متافیزیکی را ملموسانه لمس خواهد کرد و در ادامه به این جمعِ شعر نشینان خو خواهد گرفت و احساسش بیشتر شروع به تراوش می کند ولی امان از آن زمان که تراوش احساس یک مانع برای بروز خود ببیند، یعنی احساس کند هیچ کس آنگونه که باید این تراوشات را درک نمی کند پس به خود می گوید چرا خود را بروز دهم بگذار در همین زندانِ تنگ و تاریکِ تنهایی محبوس بمانم حال که کسی چشمی برای دیدنم و گوشی برای شنیدنم ندارد، و این دقیقاً همان مضمونی ست که شاعر هنرمندانه با بازیِ قلم سعی در به تصویر کشیدنش داشته و حرفِ خود را با ذکاوتی خاص در قالبِ کلمات گنجانده تا بگوید اگر حوصله ی خواندن نداری به میدان نیا کسی هم که تو را اجبار نکرده
شاعر به زبانِ بی زبانی از مخاطب درخواستِ نقد داشته ولی نمیدانم چرا برخی پنداشت ها به سمتِ ترسِ شاعر از گزندگیِ نقد رهسپار گشته و توجیه های با صراحتِ ایشان که نشان ار تسلطِ افکارشان بر دستوراتِ نگارشی دارد را نوعی بی احترامی به خود می دانند چه اینکه اگر کسی را با سوالی که از پاسخ دادن به آن ناتوان است دچارِ دستپاچگی کنی تصویری از ضعفِ او را مشاهده خواهید کرد حال اینکه ایشان با صلابت در مقامِ پاسخ حاضر می شوند و از گفته های رمزآلودِ خویش دفاع می کنند برایم ستودنی ست که نشان از توانایی های درونی شان دارد که بی گدار دست به قلم نبرده اند و برای قلم و خواننده ی قلم ارزشِ بسیار قائلند.

حال با اجازه از حوصله ی قلم دوستان اندکی به زیر و بمِ این گفته های نیک دخول میکنم تا لایه های پنهانِ شعر را کمی بیشتر هویدا کنم
تا اندکی دلِ شاعر را به خرسندی متمایل کنیم که به واقع این بار قلم به نیک چرخیده و گفته به باور نزدیک گشته بل اینکه کمی و شاید کمی دلِ ریش گشته التیام یافته و دگربار ما را میهمانِ احساسِ نابِ خویش بفرمایند

تاج و تختم را بردار و برو
دیگر نمیخواهم بر ابن اریکه بنشینم

شاعر در همان ابتدایِ کلام ابراز می کند که خسته است و گویی دنیا برایش چنان تنگ و تاریک است و دل از همه چیز کنده که از تمام آنچه که یک عمر برای بدست آوردنش تلاش کرده هم بیزاری می جوید که در ادامه به ، تاراج بردنِ شعرش اشاره می کند که دقیقاً تمامِ کِشته های اوست و سپس می گوید:
شبیه یک نارگیل در چند پوست خود همیشه میماند

راستش خیلی تلاش کردم تا ربط نارگیل را به شعر پیدا کنم و به سختی رمزِ آن بر من گشوده شد و دریافتم که نوع و زبانِ شعریِشان را به نارگیل نسبت داده چرا که گاهی افراد شعرِ سپید را بخاطر بی وزنی چون نارگیلی با پوسته ی سخت و خشن مُتصور می شوند و گاهاً دیده شده برخی افراد نمی دانند چگونه به محتوای نارگیل دست بیابند و نمیدانند نارگیل با وجود پوستِ سخت، سوراخ هایی هم برای رخنه کردن به درونش دارد ولی در زیر الیافِ سختش مستور است و نیز برخی دیگر نمیدانند چگونه پوستِ سختِ را باز کنند که این هم قلقِ خاصِ خود را دارد و گاهی برخی با تلاشِ زیاد هم نمی توانند باز نارگیلِ را سوراخ کنند و بی خیالِ مغز و محتویاتِ آن می شوند . شعرِ سپید هم دقیقاً همین گونه است با دیدِ اول شاید سخت و خشن به نظر برسد ولی وقتی تلاشِ زیاد صرف کردی می توانی به مغزِ شیرینِ سخنِ شاعرش پِی ببری

و در قسمتِ بعد می گوید :
هرگز از سرِ ترس بر تصمیمِ خود پنهان مشو

اینجا شاعر مخاطب را دعوت به همصحبتی می کند گمانم منظورش آنانی ست که به ملاقاتِ شعرش می آیند و بی صدا می روند و کلامی از برداشتِ خود به زبان جاری نمی کنند و همچنین میخواهد تا بر پیکره ی شعرش شلاق بزنی تا شاعر به فریادِ شعرش برسد و اینجا یک ایهام را احساس می کنم اینکه برخی اشعار در لایه های پنهانِ خود پاسخِ برخی تازیانه ها را دارند و برخی را لازم می شود تا شاعر به فریادِ شعر فرا بخوانند
که من احساس میکنم شاعر آنقدر هوشمندانه قلم را به چرخش وا داشته که نیازش به حضورِ شاعر را انکار می کند و در خودِ شعر پاسخ ها پنهان شده اند

و در قسمتِ دیگر که آورده

دوباره فکرِ خود را جایِ شعرِ من بازگو خواهد کرد

به عده ای دیگر اشاره می کند که برداشت هایی خیلی دورتر از اندیشه ی شاعر را در ذهنِ خود می آورند و آن را نیز به زبانِ قلم جاری می کنند

و وقتی می گوید :
دل نازک بر شعرم تازیانه مزن

میخواهد بگوید بابا الکی نمیخواد فقط بگی دستمریزاد خیلی خوب و عالی بود و ...
بچه که گول نمی زنید یه چیزی بگید آدم احساس کنه واقعاً این شعر رو خوندید

مابقیِ شعر رو دوستان راجع بهش بحث های داغ کردند من دیگه به این قسمت ورود نمی کنم و سخن کوتاه می کنم

شاد و پیروز باشید

درود بر استاد گرامی جناب آزادبخت گرانقدر
بسیار زیبا و قابل تامل سروده اید
قلم های منحصر به فرد دوست داشتنی هستند
توفیقتان روزافزون

درود بر شما شاعر ارجمند
جالب بود که با زبان شعر ،درخواست دقت و نقد وهمچنین ناراحتی تان ... را نگاشته اید
ان شاءالله همانگونه که انتظار دارید پیش رود

بااینکه متوجه شدم کمی زودرنج هستید باید بگم بعضی جمله ها به دلیل اینکه واژه چینی خوب صورت نگرفته آنطور که باید حق احساستان را بیان نمی کنند
وقتی گزینه نقد را باز می گذارید مخاطب این حق را بخودش میدهد صادق باشد و نقصی احساس می کند بیان کند و شما نیز حق دارید دفاع کنید از اثرتان اما حق ندارید ناراحت بشوید و دست از نوشتن بردارید
باید بیشتر تلاش کنید تا بهتر حستان منتقل گردد البته خودم نیز سعی می کنم اینگونه باشم
همین جا از آقای امین آزاد بخت دعوت به فعالیت می کنم
بااحترام تقدیم تان

سلام بنده زود رنج نیستم واین برداشت شماست که فکر میکنیدواین که ایراد دارد بازهم سخت در اشتباهی
چون شعر بنده بازبان وشگرد خاصش مخاطب را فریب میدهد ومخاطب را به چالش خود میکشاند واین ربطی به اخلاقیات شاعر یا زود رنجی آن ندارد
ممنونم از حسن توجه تان واینکه برادرم به این سایت برگردد تصمیم با خودشان است وشاید بنده مدت کوتاهی در خدمت شما عزیزان وبزرگواران باشم
شاد وسربلند باشید

سلام و درود به شما ادیب گرامی
شعرتان دارای تصاویر زیبایی بود که دوستشان داشتم
رقص واژگانتان موزون