دردت را بگو

درود و عرض ادب و ارادت بزرگوار
عالی بود

درود بر شما بزرگوار
زیبا بود
نبض قلمتان جاری

سلام و عرض ادب
هنگامی شکلی از ساختار منطقی است که بر اصول و چارچوبی منطقی بنا نهاده شده باشد.وقتی زبان پریشی و ناهجناری در ساختار ایجاد می‌شود.معنا نیز خواه ناخواه متزلزل می‌گردد.نمی‌خواهم سرت را درد بیاورم،بافت کلام،در تناقض گویی نتوانسته است یک ساختار منسجم درونی ایجاد کند.راوی در مصراع‌های اول خود را بی‌هیچ شبه که رنگی از خودخواهی نیز شاید به خود می‌گیرد مدعی است که طبیب و ناجی است،دردشناس است و دوای تمام دردها را می‌شناسد.در حالی که در پایین تر خود اقرار می‌کند به دردهای زیادی که در آن گرفتار است.... کل اگر طبیب بودی سر خود دوا نمودی... کوتاه سخن اینکه در این بازی‌های زبانی،شیوایی کلام دچار اختلال شده و اثر پذیری آن را کم و ضعیف کرده است البته انتقال ندادن عاطفة انسانی و نبود نقطه عطفی مرکزی که تکیه گاه کلام باشد و تصویری مرکزی را ارائه دهد از مقبولیت اثر کاسته است.
شادکام و دلآرام باشید