کعبه دارد عطش زادن دلداری را
میدهد مژده خدا دادن عیاری را
آدمی آمده از عالم خاکی بر دست*
آدم آورده جهان از پَسِ اعصاری را
چشم نوح است قدمگاه و پریشان کسی
روشنش باد که دارد سَرِ دیداری را
به پیمبر خبری آمده از جبرائیل
مژده ای ماه که داری تو سپهداری را
أشهدُ أنَّ علی بر سر هر مأذنه ای
میرساند به ولای تو جهانداری را
عصر لات و هُبَل و جهل و سیاهی ها بود
که خدا داد به عالم ز تو انواری را
ماه قایم شده تا یاد بگیرد از تو
شیوهٔ دلبری و فنّ پدیداری را
یک شبی گفت پیمبر که بخوابی جایش
تا ببینند همه رسم فداکاری را
اُحد و خندق و خیبر همه جا نام تو است
میکِشد عشق تو بر دوش علمداری را
سائل آمد که رکوع تو تماشا بکند
تا قیامت همه پُر شد ز تو رفتاری را
عَبدُوَد خاک نشین شد ز جوانمردی تو
صبر تو وقت دهد دشمن غدّاری را
ضربتی از تو عبادات هزاران ساله
جز خدا کیست کند از تو خریداری را
جای جای تن اسلام سپر از تن توست
نقش توحید گرفته ز تو آثاری را
چه کسی جز تو تواند بکند تربیتی
که کمیل آورد و یار چو عمّاری را
کوله بار تو پر از نان یتیمان شب است
کوفه در خواب و تو داری غم بیداری را
کی شود نام تو از حملهٔ کفتاران پاک
تا خدا میکند از شیر هواداری را
میلاد با سعادت اسوه صبر و تقوی ، مظهر علم، عزت، عدالت، سخاوت و شجاعت حضرت امیرالمومنین، علی بن ابیطالب علیه السلام ، مبارک باد