مو طلایی (ساری گلین)

درود استاد گرامی
شهادت ریحانة النبی را بر شما نیز تسلیت می گویم

دروووووود
ممنونم از لطف شما

تصنیف نوعی شعر نیمه هجایی - نیمه عروضی است که برای موسیقی ساخته می‌شود. در حقیقت یک وزن عروضی در نظر گرفته می‌شود و با بلندتر و کوتاه‌تر خواندن هجاهای واژه‌ها، وزن عروضی ایجاد شده با ریتم موسیقی هماهنگ می‌شود. همین شعر مو طلایی را تقطیع می‌کنم:

درد دوری دل من خون است!
پر ز فکر و امید
کاش که تو برگردی
دیده‌هایت بینم
هر دو دستانت را
می‌فشارم!

فاعلاتٌن فَعَلٌن فَع لًن
فآعِلاتن فَعلَن
فآعلاتن فعلن
فآعلاتن فعلن
ُفآعلاتن فعلن
فآعلاتن!

-ن/-/-/-ن/ن/ن/-ن/-/-
-ن/-/-/-/-/-
-ن/-/-/-/-/-
-ن/-/-/-/-/-
-ن/-/-/-/-/-
-ن/ن/-ن/-

این وزن عروضیِ هجایی با ریتم موسیقی و لحن آن همخوانی دارد و در واقع تصنیف به نوعی بازمانده‌ی اشعار هجایی دوران باستان است که با موسیقی خوانده می‌شدند. سرود ملی نیز نوعی تصنیف است. از بزرگ‌ترین تصنیف سازان هم می‌توان به عارف قزوین اشاره کرد («ترانه‌ی گریه کن که گر خون سیل گری دگر اثر ندارد» اثر عارف قزوینی و صدای زنده یاد بنان را گوش دهید).
تفاوت ترانه با تصنیف این است که در تصنیف ابتدا موسیقی ساخته می‌شود و بعد شعر سروده می‌شود، در ترانه ابتدا شعر سروده می‌شود و بعد موسیقی.
موفق باشید

درود بر شما
بسیار ممنو از لطف شما

🖤🖤🖤🖤🖤