ای عشق

با سلام و عرض ادب و احترام حضور استاد حاج احمدی زاده عزیز و ارجمند مدیریت محترم سایت شعر ناب و اساتید و شاعران فرهیخته شعر ناب و دوست عزیز و ارجمندم شاعر فرهیخته و ادیب ایمان اسماعیلی و با تبریک شب یلدا امیدوارم که شب خوب و عزیزی برای همه باشد. شعر زیبای \\\"ای عشق\\\" بهانه ای شد تا محضر عزیزان ارجمند ابراز ارادت نمایم و همچنین از نفس پر خیر و برکت ایمان عزیز اسماعیلی عزیز تشکر نمایم.

وزن شعر مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف) مشابه وزن رباعی و با یک هجای بلند بیشتر و پساوندها هنرمند، خوشایند، هرچند، پیوند، خرسند، دلبند، لبخند با ردیف \\\"زیاد است\\\". نکاتی را راجع به این غزل می گویم که از دید و نظر این جانب، جای بهتر شدن هست و البته از آنجا که مثل همیشه احتمال می دهم در برداشت، نقد یا دیدگاه خطا داشته باشم و از این مسئله هم فکر می کنم ایراد چندانی نباشد چون چه کسی هست که اشتباه و خطا نداشته باشد! و آن چه من فکر می کنم اهمیت دارد این هست که اگر خطایی ناخواسته مرتکب شوم، با عذرخواهی از عزیزان و حضرات گرامی اشتباهم را می پذیرم بنابراین می رویم سراغ مطالبی که فکر می کنم گفتنش اهمیت دارد.
بیت سوم مصرع دوم \\\" کمتر شده گویند که پیوند زیاد است\\\" (نظر قبلی خودم را اصلاح کردم.)
کمتر شده گویند و کمتر شده که بشنویم وصال زیاد است. تضاد کمتر و زیاد

از دید یکی نذر تو کم بوده بخارا
از دید یکی نذر سمرقند زیاد است
واژه نذر در این بیت فکر می کنم ایجاد مشکل کرده است و این بیت باید اشاره داشته باشد به بیت حافظ \\\"اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را / به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا\\\" و همچنین اشعاری که متناسب با این بیت، شهریار و سایر فرهیختگان بیان کرده اند و احتمالاً شاعر اشاره دارد به حاشیه هایی که در خصوص این بیت حافظ ایجاد شده و از دید یک عزیز فرهیخته فضل سمرقند زیاد بوده و از دید یکی دیگر احتمالاً فضل و بخشش بخارا کم بوده است و در این بیت شاعر منظورش از نذر تو، \\\"نذر برای تو\\\" بوده است و البته مفهوم نذر هم با مفهوم فضل متفاوت هست و احتمالاً اینجا واژه درست تر همان فضل باید باشد. در هر صورت باید دید خال هندوی معشوق چه می گوید!

در بیت آخر \\\"هر چند که اشک از بغل گرم تو افتاد\\\" آیا منظور شاعر گریستن هنگام درآغوش گرفتن بوده است؟! و در این صورت باز هم بیان مصرع می تواند بهتر از این باشد. در حقیقت ما بعنوان مخاطب شعر در اینجا برای کشف منظور شاعر به حدس و گمان متوسل شده ایم.

نکته بعدی حرف عطف واو هست که به منظور پیوند دادن دو واژه با یکدیگر استفاده می شود و شاعر باید به این نکته توجه داشته باشد که چه دلیلی برای استفاده از آن دارد؟ حتماً بازنگری نماید که اگر به ضرورت وزن به زبان شاعر راه یافته است قلم را حتماً متوجه مصرع نماید. به ذکر این موارد توجه کنید:
شعر و غزل و متن خوشایند
هجر و غم و درد
از کوچه و بازار و خیابان
دلبسته و دلبرده و دلبند
بعضی جاها اساساً تفاوت چندانی هم میان دو واژه نیست مثل غم و درد، آیا واقعاً شاعر تمیزی بین این دو قائل بوده است و به ضرورت و بیان نکته خاصی از هر دو واژه استفاده کرده؟! یا مثلاً شعر و غزل آیا حضور شعر نمی توانست کفایت کند؟ یا در مصرع کوچه و بازار و خیابان، آیا با وجود این سه آیا لازم بود که \\\"به مسیرت\\\" در انتهای مصرع آورده شود؟

اگر بخواهیم کمی سخت گیرانه تر اظهار نظر نماییم \\\" دورو برت ای عشق\\\" کمی از زبان مرسوم به زبان عامیانه سوق پیدا کرده است. تکرار دو واژه \\\"افسرده\\\" در بیت دوم و تکرار دوبار واژه \\\"نذر\\\" و همچنین واژگانی که به صورت تتابع با حرف عطف واو بیان شده اند، شاعر باید دقت نماید هر واژه در شعر او یک ظرفیت است شاید این مکان خالی را شاعر بخواهد در مرحله اول هر چه سریعتر پر کند تا شعرش کامل شود و برای پر کردن این مکان خالی اجاره ای هم پرداخت نمی کند اما استفاده بهینه از این ظرفیت برای بیان بدیع است که می تواند شعر را ارتقا دهد لذا شاعران سعی می کنند از این ظرفیت ها به نحو احسن استفاده نمایند.

در این نقد از مواردی صحبت کردیم که به نظر برای اصلاح و بازنگری جای تامل داشت و صنایع ادبی شعر و دیگر نکات عزیزان فرهیخته حتما یاری نمایند.
تا همینجا بسنده می نمایم و فکر می کنم نکات مهم شعر را از دید و نظر شخصی توضیح دادم اگر اشتباه و خطایی سهواً رخ داده است جداً عذرخواهم و امیدوارم به بزرگواری تان ببخشید. شب یلدای زیبایی برای همه عزیزان فرهیخته و ادیب و شاعر عزیز و فرهیخته ایمان اسماعیلی و مدیریت ارجمند شعر ناب استاد حاج احمدی زاده عزیز، اساتید معزز سایت و سایر عزیزان از خدای متعال آرزو دارم.

تابنده باشید به مهر