امیرالمومنین صلوات الله علیه

به یقین علت برگشت گنهکار علیست
می‌نویسم غزلی بر غزلم بار علیست

هر که از عشق تو دیوانه شود هشیارست
کل حرف و سخن و صحبت هشیار علیست

در زمین یار خداوند محمد باشد
در سماوات فقط همدم دادار علیست

خلقت هر که مشخص بکند رازی را
خالق اوست خدا خالق اغیار علیست

گر کسی روی زمین لایق معبود شدن
باشد او کیست؟ بدان فرد سزاوار علیست

جان به حیدر که وجودش همه شد خانه حق
می‌توان گفت فقط مسجد سیار علیست

داخل خانه ایزد که شدی خوب ببین
علت آن ترک گوشه دیوار علیست

درب را صاحب هر خانه کند باز اگر
کعبه را در بزنی فاتحش هر بار علیست

صد و ده بار بزن در که دهد کعبه جواب
می‌دهد آن که جوابت صد و ده بار علیست

نه مرا نیست غمی تا که مرا اوست امام
چون که بر دین خدا مانع اغیار علیست

نام حیدر بود امنیت پیغمبرها
گر کسی یار بود هم خود آن غار علیست

نه فراری نشود آن که خدایی باشد
یل کرار علی قاتل کفار علیست

گوشه چشم علی علت این زندگی‌ست
میثمش رفته به دار علت این دار علیست

روز محشر شده دیدم ملکی گفت که بر
خوب و بد بودن اعمال تو معیار علیست

گفت سعدی به عمل کار برآید و نگفت
در ترازوی عمل واحد مقدار علیست

در میخانه ببندید که من را دیگر
حاجتی نیست به می چون که مرا یار علیست

بی‌گمان هیچ شرابی نکند مست مرا
به جز انگور نجف ، مستی ابرار علیست

صلوات‌ است کمی از برکاتش ، مومن
نام او بر که فقط جامع اذکار علیست

شد قصیده غزل اما نرسد فضل علی
تا به پایان ، مرا یار و مددکار علیست

مدح هر کس که دلت خواست بگو چون که همه‌
واژه و قافیه و جمله و اشعار علیست

بشنوی گر سخنش را دگر حیرانی نیست
قائل حرف و سخن‌های گهربار علیست

به فلانی و فلانی نبود حاجت چون
اول آخر همه مذهب سردار علیست