نپرس

نپرس از دل که دیگر او‌نمی داند چه باید گفت
غزل پشت غزل یا‌مثنوی دیگر نباید گفت
خودت شعری، غزل هستی نگاهت مثنوی باشد
از این‌پس چشم تو بی شک برایت شعر خواهد گفت
آَمان از تشنگی از سمت چشمان خمار تو
که این راز نهان را بهر کس هرگز نشاید گفت
اگر افشاء شود غوغا شود در عالم هستی
زعقبی سعدی و حافظ برایت شعر خواهد گفت
تمام واژ ه ها در صف ارادتمند  چشمانت
فقط خالق خودش وصف نگاهت را تواند گفت
گمانم وحشی چشمت خودش هم خوب می دانست
مرا غارت ،خدایی کرد، کافر خواند و مرتَد گفت
شراب چشم های تو غزل را کرده غافلگیر
غزل بوسیده تشنه بعد از این نیما نخواهد گفت

#حسین گودرزی"تشنه"

۱۴۰۳/۰۸/۱۲