عِربَاً عِربا
به اقتدای آن امامِ خوب اش ،
عِربَاً عِربا شده بود
بَه ، چه جهادِ خوبی برپا شده بود
از کدامین چشمه ی هستی ،
آبِ زندگی را نوشید ؟
که اینگونه بی نظیر،
بدونِ پروا شده بود
انگارکه با چشمان خود واضح می دید ،
که بسوی آسمان های خدا
درب ها وا شده بود
انگار که میدید ، به دلِ پُرنورِ خدا
دوستی اش جا شده بود
خدا دوستش میداشت
او را در زمره ی نزدیکانِ خوبش می داشت
از کجا فهمید این را ؟
چونکه کارهای جهادش تمام ، رگله شده بود
مفقودالاثر بودن ،
همه افتخارِ بندگیِ او بود
زین سبب بود که میگویم دگر او، بَه ، چه ها شده بود
آنهمه عبادتِ شب ، آنهمه جهادِ روز
یعنی : بندگی
مدتها بود زعشقِ یارِخوبش بی خواب شده بود
او به مکتبِ خداپرستی ، عشقبازی
دگر شاگرد نبود ، سرآمد شده بود
آنقدر سرآمد شده بود که در نگاهش ،
درمقابلِ خدای خوبش ،
آن زیبا کهربا ،
عبدِ مطلق بودنش ، به سانِ کاه شده بود
دگر کلِ بندگی اش ، نه گهگاه
بلکه همواره و بی گاه شده بود
او دگر ستاره ای نبود به چشمِ ماوراء
ماه شده بود
با عقیده ی خدا هماره ،
همراه شده بود
آنقدر اندیشه ی او،
یکریز فرارفت بسوی آسمانها
که شهید شد
به سرگرمیِ مردمان وقتی ،
ز آسمان نظر می افکنْد
رقت القلبی اش میسوخت برای مردمان
زعاقبتِ این مردمان ،
قلبِ نازنین اش ،
درمیانِ آنهمه طَرَب ،
پُر از آه شده بود
بهمن بیدقی 1401/7/23
جهان متحیر از نهضت اربعین انگشت به دهان گرفته
و شیعه را تحسین میکند
"خوشا دردی! که درمانش حسین(ع)است
خوشا راهی! که پایانش حسین(ع) است"
اربعین حسینی تسلیت باد