دلتنگ

درود
زیبا بود 🌺🌺🌺

درود بر شما
شعر زیبایی خواندم از قلمتان

جسارتا نکات زیر را برای بهتر شدن عرض کنم

✍️ قالب قطعه بود نه غزل که دوستان هم اشاره داشتند

✍️ در مصراع اول به کار بردن دو نشانه ی مفعولی (را) از
ظرافت شعر کاسته و به نوعی حشو محسوب میشود

✍️ در مصراع ششم جمله باید خبری باشد نه سوالی
احتمالا سهو القلم رخ داده و علامت سوال درج شده

✍️ در مصراع ششم
فرسنگ حدود شش کیلومتر است و تنهایی نمی‌تواند بُعد مسافتی را برساند اگر به صورت فرسنگ ها استفاده شود
مفهوم شما را میرساند البته در این شعر باید جور دیگر جفت و جور شود تا قافیه و وزن دستخوش لغزش نشود

بمانید به مهر و بسرایید

جناب زارع عزیز با سلام

در تعریف جدید از حشو، صرفا به حذف عبارات و کلمات زائد که کارکردی در جمله ندارند و میتوان با حذف آن کارکرد، بالانس جمله را تغییر نداد بسنده نکرده اند بلکه به لحاظ زیبا شناختی هم مورد بحث قرار گرفته است چه غایت یک کلام موزون و شعر زیبا بودن آن است.
شاید وجود یک نقطه در یک نقاشی زیبا تاثیری در موازنه های پرسپکتیو آن نداشته باشد اما به لحاظ زیبا شناختی تاثیر شگرفی دارد

از شما بعید است که تاثیر زیبا شناختی کلمات را درشعر نادیده بگیرید و صرفا اکتفا کنید به درست بودن ساختار و قواعد نگارشی.
مانند دو شعری که در مقام مقایسه هر دو وزن سالم دارند، قوافی درست دارند، ساختار درست دارند
اما یکی از نظر زیبا شناختی در اوج و یکی فقط کلام موزون است. بعضی حشوها تله ی زیبایی‌شناسیک دارند تقریباً هیچ متن ادبی و شعری نیست که بالکل عاری از هر نوع حشوی باشد. حتی در آثار نویسندگانی که تمایل به موجزنویسی دارند، حشوها هم کم‌وبیش دیده می‌شود. برای مثال در دیباچه‌ی گلستان سعدی که حجم چندانی هم ندارد و خیلی هم موجز نوشته شده است حدود بیست مورد حشو در نثر و شعر‌های آن هست. حتی جمله‌ی اول این دیباچه یک حشو در خودش دارد: ‌«منت خدای را عز و جل که طاعتش موجب قربت است و به شکر اندرش مزید نعمت».
در واقع حرف اضافه‌ی « اندر» در این جمله زائد یا حشو است
حالا شاعر این صفحه در مصراع اول بعد از ویرایش دچار ضعف تالیف شده دلیل نمیشود کارکرد زیبا شناسی را در مصراع اول قبل از ویرایش تذکر ندهیم.
به زعم من حتی اگر به لحاظ ساختار درست بوده باشد
استفاده ی دو نشانه ی مفعولی از زیبایی بیت کاسته و مصداق حشو قبیح شده است گرچه ساختار درست است.

کمی با بی‌دقتی نظر بنده را مطالعه فرمودید

عین نظر من اینگونه است

✍️ در مصراع اول به کار بردن دو نشانه ی مفعولی (را) از
ظرافت شعر کاسته و به نوعی حشو محسوب میشود

فکر کنم نظرم آنقدر جامع بود که نیازی به تفسیر نداشته باشد
و درست بودن استراکچر در بطن آن وجود داشت اما بحث ما
شعر است نه ورقه ی امتحانی درس نگارش دبیرستان
یادتان باشد در حشو صرفا ساختار و استراکچر را در نظر نمی‌گیرند و به زیبا شناختی هم توجه می‌شود.


عینا نظر آقای دکتر عباس پژمان را در این خصوص برایتان نقل میکنم

\\" بدیهی است که از لحاظ دستوری اصل با مساوات است اما از لحاظ زیبایی‌شناسی اصل با هیچ‌کدام از این سه حالت نیست. گاهی صورت مساوات یک جمله زیبا یا زیباتر درمی‌آید، گاهی صورت موجز آن، گاهی صورت اطناب آن. بنابراین حشوهای سخن ادبی را باید از دیدگاه زیبایی‌شناسی نقد کرد نه از دیدگاه دستوری\\"

موفق باشید

درود بر شما
قطعه زیبایی سرودید

درود ممنونم

سلام بانو
سروده‌ی بسیار زیبایی بود
زنده باشید
به شعر ناب خوش‌امدید دوست شاعر پیشه

نظر لطف شماست ممنونم

درود بر دوست گرامی خانم ابراهیمی

درود خانم ابراهیمی گرامی
با توجه به عدم رعایت قافیه در دو مصرع اول، می توانید قالب شعرتون رو قطعه در نظر بگیرید،
و یا یک بیت قافیه دار بسرایید و همون قالب غزل حسابش کنید.

من به اینجور شعرها که ساختار ظاهریشون قطعه ست ولی حال و هوای عاشقونه دارن، میگم (غزلِ سر بُریده)

شعر زیبا و موزونی بود
با انسجام موضوعی

باغ آرزوهاتون پرمیوه

درود بر بانو ابراهیمی گرامی
سروده ای زیبا بود
زرین قلم باشید

درود بر شما

درودی دیگر خانم ابراهیمی گرامی
جسارتاً:
(به چه مشغول کنم دیده و این دل که تو را)
این مصرع حشو دارد:
حشو یعنی به کار بردن واژه ای که ضرورت دستوری و توجیه معنایی ندارد و صرفاً برای پر کردن وزن و آهنگ وارد کلام شده.
واژه ی (این) در مصرع فوق صراحتاً حشو ایجاد کرده، ضمن اینکه با حذف (را) ی مفعولی، که برای (دیده و دل) ضرورت دارد، کلام، دچار ضعف تالیف هم شده.
هر تکراری حشو نیست، تکرار اگر ضرورت دستوری و توجیه معنایی داشته باشد، حشو به حساب نمیاد.
در نسخه ی اصلی شعرتون:
(به چه مشغول کنم دیده و دل را که تو را
از نظر دور کند دیده و دل سنگ شود)
(را)ی اول، مربوط به (دیده و دل) است و ضرورت دستوری دارد، (را)ی دوم نیز مربوط به (تو) است و وجودش ضروری است، بنابراین بیت اول شعر شما طبق نسخه ی اولی شعر، در سلامت و صحت کامل بود،
و اکنون بیت اول شعر شما که در کمال صحت و سلامت به سر می برد، پس از ویرایش، مبتلا به دو عیب شده است:
یکی حشو
و دیگری ضعف تالیف

زنده باشید

درود بر شما
بسیار زیبا
در خُرده های خاطرات فراموشی
همیشه ریز خُرده ای باقی ست
که نقش می زند به کل خاطره..
در پناه خدا

سلام ودرودها
زیبا سروده ای را ،
از قلمتان خواندم
همواره در اوج
موفق وپیروز باشید

زیبا بود