احساسِ دوگانه!

گر چه دور از تو پذیرای غمِ بسیارم
کنجِ تنهاییِ خود، حالِ قشنگی دارم

می‌شود باز، دلم باز در آن ساعت که
می‌خزد عطرِ خوشِ یادِ تو در پندارم

روزها پرسه زنِ کوچهء چشمانِ تو ام
و به یادت همه شب تا به سحر بیدارم

خاطرت سورهء امّید و غمت "آیهء یاس"
نتوانم نظر از، این و از آن بردارم!

شور‌بختانه نشد، تا من و تو، ما بشویم
و چنین است که از زندگی‌ام بیزارم!

مثلِ آن خانهء ویران شده از زلزله‌ام
که در آن مانده فقط، عکسِ تو بر دیوارم!

شاد بودم که تو را دارم و اینک شده‌ام
کوهی از غم که فقط، بر سرِ خود، آوارم!

عشقِ ممنوعهء تو تجربهء تلخی بود
که فقط داده، فقط داده، فقط، آزارم!

روی دوشِ دلم این بارِ گران مانده ولی
در صدد نیستم آن را به زمین بگذارم!

#محمدعلی_سليماني_مقدم ۰۶-۰۶-۱۴۰۱
😪😪😪