نجوا

وزن: مفعول مفاعیلن ،  مفعول مفاعیلن
در حلقۀ مستانه ،  با یار کنم نجوا
چون مسلک میخانه ،  دل را بکنم شیدا
اشعار و کلامم را ،  هر واژۀ اظهارم
با عطر گل سوسن ،  با یاس کنم بویا
میخانه برم اَبکم ،  تا نوش کند جامی
سرمست شود هر واج ،  اظهار کند معنا
با چک چک غمخانه ،  سیراب کنم گفتار
تا درد دل عاشق ،  بر لاله شود انشا
خونی که خورد این دل ،  بر واجه بنوشانم
گلگون که بشد دیگر ،  جان را بکند اعطا
بر هر لغت و الفاظ ،  آهنگ بباید داد
باید بزند لبها ،  طبل و دهل و سُرنا
تالار سخن سازم ،  آذین و چراغانی
والا بشود ابیات ،  بر مقدم آن شهلا
خوشنودی و خوشحالی ،  در وصلت گفتارم
با نغمۀ خُنیاگر ،  بر یار شود ایفا
با دشت و گلستانها ،  آمیته کنم الفاظ 
چون بوی بهارانه ،  چون عطر شود گیرا
راوی که به ابیاتش ، در محضر معشوق است
زیور بزند اشعار ،  دل را ببرد رٶیا‌