سیمِ آخر🌱

سیم های مغزَم از دَم اتصالی کرده اند
از تبِ گیرنده های دل ، خیالی کرده اند
تیک تاکِ وقتِ بُمبَم رو به اتمام است و وای!
آن دو چشمَش روزگارَم را چه حالی کرده اند...
سیمِ قرمز ، یا که آبی ؟ سیم چینَم پس کجاست؟
خنده هایش فکرم از هر چیز ، خالی کرده اند
مثل چندین سال پیشم ، کودکی ام بی دفاع
دست و پای من هوای خردسالی کرده اند
تیک تاکِ بمب و این افکار مغشوش سرم ،
بر سر اهداف خود انگار رالی کرده اند
سیم ها را یک به یک چیدم ، ولی خنثی نشد!
سیم هایم قصد کُشتِ این اهالی کرده اند
بازی اعداد بُمبَم ترسناک است و مهیب،
مشکلاتم بازهم گویی توالی کرده اند
من زدم بر سیم آخر ، ماند آن سیمم فقط!
عشق ، گویی بندِ این سیم ذغالی کرده اند
چیدمش ، اما نشد! شد منفجر این بمب ، وای...
سیم های عاجزم، یک عشقِ عالی کرده اند