چشمان دریایی

چشمی که بر هم بستم از  چشمان دریایی ست
عمری که میرفت و بدنبالش شکیبایی ست
وقتی که موی روشنی را در سرم دیدم
گفتم که این موی سرم ،رنگش چه رؤیایی ست
برخاستم از آینه،او همچو من برخاست
دیدم چروک صورتش فریاد تنهایی ست
دستی کشیدم روی موها،روی اندامش
دیدم کمان گرده اش تآثیر شیدایی ست
دل همچنان پیراهن قرمز به تن میکرد
دل کودکی عاشق ولی استاد رسوایی ست
شاید تو یوسف بودی و هرگز نفهمیدی
مزد ِ زلیخا هم خدا خواهی و زیبایی ست
دل کودکی گستاخ و بازیگوش و سرمست است
این هم نشانی از نشانهای تو می آیی ست
غافل شدم عمرم هدر رفت و نفهمیدم
گفتم که،هر مویی ز موهایم تماشایی ست

#سهیلا _قلی پور