بی گناه

چو سیب سرخ  رسید ه  درون یک سبدم
پرنده میخوردم  خسته میکند  رصدم

جنون به دل  نرسیده  چه مبتلا شده ام
جنون  به سر برسد عاشقی که نابلدم

درون دفتر شعر م به روی کاغذ زرد
برای  تیزی دندان ِواژه  بی خردم
                      
تمام خواب و خیالم به   اشک آلوده ست
چکیده خون دو چشمم به خسته ی جسدم

   ....گرفته اند مرا هم به جرم نابلدی
به جرم  گیجی پایی که  می کند لگدم
                         
به جرم زاغ سیاهی نشسته  در قفسم                       
  برای گربه ی نالان که من فقط مددم
                        
به دوش خاطره هایم گسل زدم تا تو

 لهیب زلزله تا انتشار می زندم          
                                       
مرا ببر به غروبی که سخت دلتنگ است
 قصاص کن به طریقی به جرم  اینکه بدم

و یا ببر به گناهی که خوب و شیرین است
به جاده های محبت کنون که در صددم

#سهیلا قلی پور