خشخاش

سلام و عرض ادب دوست عزیزم
سروده ی جالب و طنز گونه ای که خاص هم بود .
بسیار لذت بردم کریمیان برادرم
همین که شما شاد هستید و شعر این گونه روحیه بخش میسرایید .
بنده هم از شادی شما شاد هستم
خدا خیرتان دهد
موفق باشید

همراه با آرزوی بهترین ها .

درود آقای کریمیان
احسنتم و زیبا سوده‌اید

احسان خان گل .
موفق و موید باشید.

این قدر عزیز بودید که در مسیر وارد صفحه شما شدم

درود بر شما بزرگوار جناب کریمیان
بسیار زیبا خواندم نقش قلمت را

موید باشید وتندرست

سلام و عرض درود خدمت جناب کریمیان عزیز غزلی بسیار زیبا قلم زدید پاینده باشید

درود جناب کریمیان گرامی
بسیار زیبا و جالب بود
دستمریزاد

بسیار زیبا و دلنشین درود بر شما

عالی عالی سرودی بود
لذت بردم
درود مرا بپذیرشاعر بزرگوار

درود بر شما
بسیار عالی

سلام و درود،
دوست عزیز و پرشور،
جناب احسان کریمیان علی آبادی،
بسیار زیبا و و خوش ترکیب سروده اید.
هم مایه ای از طنز دارد و هم پرسشگراست، هم شکلی انتقادی دارد، هم حکمت آمیز است و هم نشان دهندۀ راه رسیدن به سعادت و خوشبختی را نشان می دهد.
آفرین بر شما.
سبک خوبی است و استعداد آن را دارید. اگر این روش را ادامه دادید در آینده در باره آن بیشتر صحبت خواهیم کرد.
دعوت می کنم که از بین لیست سروده های اینجانب « شکر ایزد » را یکبار دیگر بخوانید و به صوت آن گوش بدهید. برایتان خالی از لطف نخواهد بود و با دو بیت آخر این سروده شما بی ربط نیست.
همواره موفق و سرفراز باشید.

درود بر شما استاد سبکبار عزیز
ضمن سپاس از حضور ، توجه و لطف بیکرانتان . سروده ای که فرمودید را خواندم و بسیار لذت بردم از طبع ناب شما . زنده باشید بزرگوار
لطف عالی مستدام
سروده ی زیبای شما را اضافه میکنم تا اگر دوستانی خواستند پیام شما را دنبال کنند مسیر طولانی را طی نفرمایند . البته به قول شما با صوت اضافه شده گیرایی سروده دوچندان میشود :
شکر ایزد
گفت راوی روزگاری مردکی بیمار شد
دست رد بر سینه اش مأیوس از تیمار شد
برگرفت او توشه ای سوی بیابان سرنهاد
رفت بالا بر بلندی رو به ایزد زار شد
گریه ها کرد آن فقیر وتوبه ها از گمرهی
بس که گفتا چهره ام از این گناهان تار شد
سوی هر عطار و رمال و طبیبی رفتمی
نسخه هاشان جملگی از بیخ و بن ناکار شد
گفت یا رب از خلایق دل بریدم سوی تو
آمدم زیرا که دل را از سیاهی میل بر انوار شد
یا برانم از درت یا بازده این عافیت
زانکه این دل را غلامی سرخط کردار شد
شد هویدا امتحان از سوی رب العالمین
گشت آغاز شفا ماری ز جا بیدار شد
زد به پای مردک و بردش به خواب از نیش خود
بی خبر در عالم خوابش کسالت ازتن بیمار شد
تا به هوش آمد کراهت را بدید از مار و برد
وعده هایش را ز خاطر عارض دادار شد
گفت یارب من به درگاهت درامید شفا
بودم ا ما قسمتم زهر از دهان مار شد
تا بگردانید رویش از خدا و راه رفت
پی به شافی برد و اما نادم از گفتار شد
زان که دیدش دام تعجیل و خطای داوری
رفت درد از یاد و اندر حسر ت دلدار شد
گفت سعدی زهر اگر چه در خرد ها قاتل است
چون ز او باشد دوای درد و هر ادبار شد
من سبکبارم زفتحی سوی فتحی آمدم
قلب ما را حکمت از این قصه ات سرشار شد
(مجید نیکی سبکبار)

سلام و عرض ادب
برقرار باشید و شادمان

درودها بر شما استاد گرامی ادیب فرزانه و فرهیخته
بسیار زیبا، دلنشین و سرشار از احساسات لطیف سروده اید
قلمتان نویسا

درودها جناب کریمیان
زیبا و جالب بود
شاد و پیروز باشید⚘⚘

درود برشما جناب کریمیان عزیز و

بزرگوار

بسیار بسیار عالی سرودی

خیلی هم پر مفهوم و زیبا

موفق باشید انشاالله

سلام و درود
بسیار زیبا و عالی
قلم سبزتان نویسا
در پناه حق باشید

گر که این دنیا بوَد زندان ،بگو
داخل زندان به دستم غُل چرا؟
زیبا بود واقعیتی انکار ناپذیر درودها برشما جناب کریمیان ارجمند قلمتون ماندگار 🌺🌺❤❤

سلام استاد بزرگوار ، چه قدر زیبا و تامل برانگیز بود لذت بردم از سروده تان ، انشاالله همیشه سلامت و برقرار باشید 🌹

درود احسان عزیزم
آفرین. نکته بین و روان و تیزهوشانه. حال خوبی داشت.
به یاری خدا، سبز و سبزاندیش بمانید.

درود استاد رضایی بزرگوار
بسیار ممنون از اینکه افتخار دادید و در صفحات سیاه قلم های این حقیر قدم رنجه میفرمایید .
لطف عالی مستدام

درود بر شما جناب کریمیان گرامی
زیبا بود و تفکر برانگیر
سلامت و سربلند باشید

درود آقای کریمیان گرامی
شعر اندیشمندانه ای بود
با قافیه های سخت
ولی انصافاً خوب از پس رساندن معنا بر اومدید

بقول حافظ عزیز:
هرکسی آن دروَد عاقبت ِ کار که کِشت

و البته باز هم حافظ عزیز می گوید:
حافظ از مَشرب ِ قسمت گله ناانصافی ست(بی انصافی ست)
طبع ِ چون آب و غزلهای روان ما را بس!

بله وقتی چنین طبع روانی دارید گلایه چرا؟!

تندرست و شاد باشید

سلام و احترام جناب کریمیان ادیب
سروده زیبا و طنز مآبانه ای بود
بی تعارف خنده بر لبم نشست
یک مصرع اضافه است انگار ...
درود برشما

جای پیچک خود نگشتی گُل چرا؟

درودها جناب کریمیانِ گرامی
غزل زیبا و جالبی بود
خدا قوت⚘

درود بر شما ادیب بزرگوار
طبع‌تان مانا
نویسا باشید به مهر

سلام و درود به شما جناب کریمیان
زیبا غزل نابی خواندم از قلم نوانمندتان

درودهابزرگوار
شعرتان دلنشین بود
هرچنددرشروعِ شعراحساس کردم واقعاضعیفم درخوانش
امابعدازدقت ودرکِ شعرضعیف بودن راپُشتِ سرگذاشتم وبهترتوانستم بااحساسِ نابِ شعرتان آشناشوم