« الهی یارَب
عَظُمَ بَلائى وَ اَفْرَطَ بى سُوْءُ حالى.. »
صلی الله علیک یااباعبدالله الحسین
عشق یعنی به نامِ بی همتا
حُرّ ِ تحریر ... حدیثِ سبزِ بقا
عشق یعنی محرّم آمده است
اشک ها در مصیبتِ عُظما..
عشق یعنی صدای قلبِ حبیب
از لبِ بام تا به کربوبلا
عشق یعنی مُسلم بن عقیل
هانی و اَسلم و وَهَب ، شیدا
عشق یعنی سرِ هفتاد و دو تن
درکِ فوزِ عظیمِ جان به فدا
عشق یعنی وَزیدنِ تُردی
اهتزارِ بیرقِ شهداء ..
عشق یعنی دوچشم ِ ثار اَفشان
تشنه ای مَشک بَر به سمتِ صفا
عشق یعنی سکینه "چَشم به راه"
گوشه ی خیمه ایستاده چرا ؟
عشق یعنی عمو عمو گویان
دختری در دنیزِ غُصّه رها
عشق یعنی صفای روحِ رباب
عشق یعنی لالا ، لالا ، لا ... لا ...
عشق یعنی جوانیِ قاسم
اکبرِ مُثله حال ِ قد اِربآ
عشق یعنی شفاعتِ مطلق :
دوست ، بیگانه ، رهروان ، اعدا...
عشق یعنی نوای یازینب
عشق یعنی خواهری تنها ..
عشق یعنی رقیّه ی زهرا
عشق یعنی طنینِ عاشورا
عشق یعنی رَحیقِ جامِ جنون
نوشِ لب های " خیزران بَلوا "
عشق یعنی دویست و بیست و هفت
سوره ی جامعه قیامِ عزا
عشق یعنی سرِ حسین ، ناطق
روی نیزه برای حَیّ ِ عَلی ..
عشق یعنی حکایتِ هستی
ناله های فُرات و گوش ِ صبا
عشق یعنی حسین پیروز است
تا ابد فاتح اوست به خون امضا
عشق یعنی درکِ عشرتِ عقل
محوِ گیراییِ نگاهِ خدا
_______________________________
پی نوشت: "جامعه" نامِ دیگرِ سوره شُعَرا است .