به رنگِ ارغوان

درود استاد عزیز
بسیار زیبا و دلنشین بود
دستمریزاد

درودها بزرگوار .


جالب بود .
دنیا را پُر از اقاقی کرد

معشوق ازصدای عشق ،
خوشش می آمد
بهراین بود که زمین را
پُر از بلبل و،
مرغ های عشق و،
پُر از قناری کرد

عشقی به خوش صداییِ سازِ سازگارِ ارغنون
عشقی یه خوش رنگیِ رنگِ مرموزِ ارغوان
عاشق خونِ دل میخورْد
معشوق خوشش می آمد
دانه های انار،
مثل قطره های خون بود
بهراین بود که زمین را ،
پُر از باغ های اناری کرد

تابلویی کشید
به رنگِ ارغوانی ،
حسِ خوبی میداد به مرموزیِ عشق
بهرِ این بود که آسمان و دریایش را ،
به مرموزیِ هنگامِ غروب ،
ارغوانی کرد

سخن چینی ،
فقط درموردِ دوست داشتن حلال است
بهراین بود که درموردِ زیباییِ مِهر،
کلی سخن پرانی کرد
میخواست محبت ،
پُر شود درعالمِ او
مخترعِ جنگ ، ابلیس بود
چقدرعیسی

موفق باشید .

باعرض سلام
خیلی خیلی زیبا نوشتی
دمتان گرم دلتان شاد
شعرهایتان بی نظیر است
استاد غزیز

درود های فراوان جناب بیدقی استاد هنرمند وادیب وگرانقدر
بسیار زیبا ودلنشین
در پناه حق
ایام بکام
🌷🌷🌷