(( به نام حضرت عشق، این همیشه یادگار دل ))
روحمان پراز آیه های یاس و پریشانی،
قلبمان جایگاه شیطان واندیشه مان مملو از دیکته های وسوسه انگیز ابلیس..
به راحتی عظمت پیامبر عشق را نادیده میگیریم و فرستاده مهربان خداوندگارمهر را کوچک میشماریم..
وااااای برما..
با فلسفه بافی وحرفهای بی سروته به مثال قورباغه ای خود را باد میکنیم تا شاید ما را چون گاو ببینند، اما غافل ازینکه ترکیدن و فنا رفتن عاقبت ماست..
وجود حضرت عشق در باورمان خشکیده..
دچار تزلزل ایمان شده ایم و بی ثباتی شده مذهب ما..
شده ایم طوطی رنگارنگ مجموع آدما، هر سخن بخوانیم یا بشنویم خواه حقیقت خواه دروغ، تایید وبازگو میکنیم..
بجای عشق ورزی و جستجوی در رسیدن ایمان به پروردگار حق، گاه با بلبلان مست چهچه زنیم گاهی همنوای قارقار کلاغان شوم میشویم..
به باور ذهن فاسدمان حقیقتهای مقدس را خرافه میپنداریم و درتلاش هستیم حرفهای من درآوردی و بی ریشه خود را در بطن اندیشه ی کنجکاو مردمان زمان بگنجانیم..
خود را عاشق خدای بزرگ میدانیم اما چون ابلیس پیر از دستوارتش سرپیچی میکنیم و همه را به تمسخر وخرافه تحریف میکنیم..
دنیای فانیِ مادی و زود گذر را تجمل میبخشیم و جهان جاودانهِ نامحدود در باور کوچکمان نمیگنجد..
عقل را که به کار گیریم، فرق ارزشی دنیای فانی با جهان ابدی برایمان تشریح خواهد شد..
تحمل سختی دنیای فانی، به شیرینی آرامش دنیای ابدی میارزد..
غیر خداوندگارمهر و آیینه های بازتابش، هرکه را عشق بدانیم خطاست..
به امید طلوع خورشید عدالت، معرفت و تجلی انسانیت، نبوّت و امامت به انتظار خواهیم نشست..
(( اللهم عجل لولیک الفرج ))
سراب..ش.ن ۱۴۰۱/۰۳/۲۱
سلام و درود
زیباست اندیشه ی خدامحورتان
امیدوارم همواره انسان ها به محبت و همدلی و اندیشه هایی معرفت مدار به تعالی معنای زندگی روی آورند و خرسندی دل خویش و رضایت الهی نصیب لحظه های همگان باشد در شادی و آسایش و امنیت همه جانبه