در پاسخ به نی نامه مولوی
نشنو از نی بشنواز من بی حکایت مانده ام
زیر کوهی از مُصیبت بی شکایت مانده ام
گر چه عمری از کمالات و جمالش خوانده ام
همچنان از سوی دلبر بی عنایت مانده ام
مرد و زن بعدِ تو آه و ناله ام را دیده اند
جای نی ، نای غزل های مرا بُبریده اند
شرح درد اشتیاقم دیگر از گفتن گذشت
می سپارم عشق را اینک به دست سرگذشت
هرکسی کو دورماند از جلوهٔ معشوق خویش
تا ابد مرهم نیابد او برای قلبِ ریش
بعد تو با جمعیّت بیگانه و دشمن شدم
رفته رفته طعمهٔ افکارِ اهریمن شدم
بی تو با قصدِ طمع هم کس نشد غمخوار من
شد تُهی روح و روانم بی تو ای اسرارِ من
سرّ من عشق تو بود و دور شد از ناله ام
در شعورم بی تو شور افتاده ای آلاله ام
جان و تن بیگانه گردیدند در طولِ زمان
جز ظواهر نیست در اندیشهٔ ما مردمان
گر چه هر دمِ آتش و هر بازدم گردیده باد
جای نفرین جان دهم ، گویم ولی او زنده باد
آتش خشم است آن آتش که اندر نی فتاد
شهوت و حِرص و طمع بنیاد مستی را نهاد
عشق را با مستی و آتش نباشد هیچ کار
کی کُنی تعریف یخبندان تو از فصلِ بهار
نی نه دمسازاست،نه مشتاق و نه دارو و زهر
نه حدیثی دارد از خود ، نه بداند سِرِّ دَهر
نایِ عاشق کرده نی را بی نهایت محترم
نی کجا وعشق و همدردی و ایثار و کرم
محرم هرعشق بی تردید جز معشوق نیست
راز یک عاشق به غیرازعشوه معشوق چیست؟
شامِ تاریک بشر را عشق همچون ماه شد
قلبِ عاشق ایمن ازاندوهِ و اشک و آه شد
روز های عمرعاشق گرهَدَر گردد چه سود
عشق دارد خود به تنهایی دراین چرخِ کبود؟
عشق صرفا عشق می باشد به دور از رایِ کس
هی مکن تفسیر، آن را ، دم به دم از پیش و پس
هم نباشی آگه از آغاز و اصل این جهان
هم بُوَد فرجام و پایانِ خودت بر تو نهان
پس دو روز عمر کوته را تو صرفِ خویش کن
چشم از خوب و بدِ این مردمان درویش کن
زاده گردد آدمی با رنگ و طعم وبوی عشق
نیست حتّی یک نفر بی بهره از جادوی عشق
گر چه غافل هم بماند آدم از این ماجرا
باز هم او ریشه درعشق است بی چون و چرا
سهم ما یکسان و یک اندازه شد از زندگی
پخته و خام و بد و خوبش بُود بیهودگی
الغرض حالا که خود را پخته خوانی،خلق، خام
پس سزا باشد که دیگر من کنم ختم کلام
بشنوهر چیزی که از خوبی روایت می کند
نشنو آن صوتی که با نخوت صدایت می کند
چون به سوی مرگ ، این عالم هدایت می کند
خوش نشینی ، دل مرنجانی ، کفایت می کند
سروده : بابک حادثه
درود
فرارسیدن ۲۵ اردیبهشت
روز بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی
و پاسداشت زبان فارسی
گرامی باد!
´¨*•.¸¸.•*´¨*•.¸¸.•*´¨*•.¸¸.•*´¨*•.¸¸.•*´¨*