سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید
منو کاربریمعرفی شاعران معاصرانتشار ویژه ناب♪♫ صدای شاعران ♪♫پر نشاط ترین اشعار۱- نهاد نیک ۲- طُعمه .. ۳- نوبت مطب ۴- خویشاوندان بی مقصد ۵- آدم و حوّا ۶- هوای هار ۷- ☄️ به من چه☄️ ۸- آدم ۹- دُرّ مغبون⚪️ ۱۰- غزل شد هنرم حمایت از شعرنابکانال تلگرام شعرنابتقویم روزيکشنبه 4 آذر 1403 23 جمادى الأولى 1446 Sunday 24 Nov 2024 |
اشتراک گذاری این شعر
۴۵ شاعر این شعر را خوانده اند
سیاوش آزاد،حنانه الادا،هادی محمدی،مهدیس رحمانی،شکوفه عابدی نژاد،رضا سعادت نژاد،تکتم حسین زاده،مجیدنیکی سبکبار،نیاز ناطق،شیما جریده (شین بانو)،مرضیه رضایی (رها)،اميرحسين علاميان(اعتراض)،مسعود آزادبخت،وجیهه رستگاری گل سرخ،عليرضا حكيم،محمد جواد عطاالهی،مهدی محمدی،مدیر ویراستاری،مهدي حسنلو،سید محمدرضا لاهیجی،احمدی زاده(ملحق)،محمد رضا خوشرو،علی شاهی تخلص(محزون)،آرمین پرهیزکار،سینا سجودی،ژکا گرجاسی،حسن جعفری،بتول رجائی علیشاهدانی(صنم)،پریا نیکدل،اصغر ناظمی،مهرداد عزیزیان بی تخلص،آهو محمدی،محسن ابراهیمی اصل (غریب)،جمیله عجم(بانوی واژه ها)،طاهره حسین زاده (کوهواره)،محمد باقر انصاری دزفولی،عباسعلی استکی(چشمه)،مجتبی شفیعی (شاهرخ)،امیررضا خانلاری (وکیل الشعرا)،محمد قنبرپور(مازیار)،آرزو عباسی ( پاییزه)،طوبی آهنگران،آذر مهتدی،ورمز،رویا محمدی
نقدها و نظرات
 يکشنبه ۷ فروردين ۱۴۰۱ ۰۹:۱۸
سلام و درود جناب سعادت نژاد عزیزبا عنایت بر مشاهده ی اشعار قبلی شما بنا به دلایلی که در ذیل خواهد آمد شعرتان متاسفانه نمره ی قبولی نمی گیرد 🔵 شکست های مختلف وزنی وقتی قالب سروده ای را غزل عنوان میکنیم و برایش ردیف و قافیه جور میکنیم حق نداریم برای فرار از مسئولیت خود عنوان کنیم که من مفهوم را فدای وزن نمیکنم که این جمله ی غلط اندر غلط در بین شاعران جوان متاسفانه مرسوم شده چون توان و سواد شعر موزون گفتن ندارند اما شما باسواد و آگاه هستید و قطعا این شعر را با عجله ارسال کردید و کمی دقت و پرداخت و سمباده کاری میتوانست این شکست های وزنی را جبران کند. 🔵 به کار بردن و انتخاب قافیه ی منتهی به میم و شروع ردیف با میم از ظرافت شعر کاسته و دست اندازی در خوانش ایجاد کرده است 🔵 متاسفانه سطحی نگری و به کار نبردن صور خیال و کمتر استفاده کردن صنایع ادبی، عدم ترکیبات بکر و نو غزل را سلاخی کرده است 🔵 پرداخت های ناقص و عدم انتقال درون مایه ی مغزی روی کاغذ از دیگر نقاط ضعف این شعر است که احتمالا پای عجله در ارسال در میان باشد و گرنه قلم تو را دیده ایم و لذت برده ایم امید که تندی و تلخی مرا ببخشی که ناچارم به گفتن حقایق برای پیشرفتت بمانی به مهر و بسرایی ایام عزت مستدام #سید_هادی_محمدی 
 يکشنبه ۷ فروردين ۱۴۰۱ ۱۷:۱۹
درودها بر شما آقای سعادت نژاد عزیزبا تبریک فرا رسیدن سال جدید ، نظرم اینه شعر خوبی بود . ایراد وزنی و قوافی در آن ندیدم .ساختار ابیات بی‌عیب بود تنافر معنی نداشت بعضی نکات نغز مانند مصراع آخر در آن بود و همچنین مصراع دوم که( نیم گرفتن) در امتحان عاشقی نشان از شکست عشقیست . امًا نگران نباش این عشق نشد یکی دیگر را امتحان بده حتماً موفق می‌شی .   يکشنبه ۷ فروردين ۱۴۰۱ ۲۰:۳۲
درود بر شما جناب آقای سعادت نژاد. شعر قشنگی بود . و در مصرع آخر فقط( میم) را متوجه نشدم . زیبا بود .
 دوشنبه ۸ فروردين ۱۴۰۱ ۱۸:۱۹
درود بزرگوارجالب و زیبا بود
 سه شنبه ۹ فروردين ۱۴۰۱ ۱۰:۵۰
درودبرشما وتمام دوستان واساتیدونقادان عزیزی که زیراین شعرمطلب نوشتند شعرزیبایی بود گرچه ضعفهایی هم داشت ودوستان اشاره ای داشته اند اما همین که اینقدرمورد نقدوبررسی قرارگرفته نشان از ارزشمندی شعروقلم شماست ودست تمام دوستان واستادان هم دردنکند که زحمت نقدشعرراکشیدند من هم مثل جناب عزیزیان بانقدونظراستادهادی محمدی موافقم ودرودبرشماکه اینقدرصبورانه نقدپذیرید وشایدیکی ازدلایلی که دست به قلم شدنداستادان عزیزنقادهمین بوده که شمارانقدپذیریافته اندضمن اینکه جناب محمدی هم درهمان ابتدای نقدشان شماراشاعری پرتوان معرفی کردند اگرچه قاطعانه وبدورازرودربایستی حرف زده انداما دراول وآخرنقدشان هم انصاف رارعایت کرده اندوگفته اندکه ازاشعارقبلیتان لذت برده اند 2: تمام نقدهای دیگرراهم خواندم ودراین وسط یکی ازنظرات توجهم راجلب کرد وبرای همین هم تیک نقدرافعال کردم ازجمله نظرجناب خانلری که راحت قضاوت می کنندوراحت توهین کردند به نقادان عزیزسایت آنجاکه نوشته بودند:(( دوست خوب من این روز ها از حافظ هم ایراد می گیرند و البته به درستی و نادرستی ایراد گرفتن از این ابرشاعر کاری ندارم اما یادت باشد گاهی صفحات شاعران جوان دستمایه ارسال نقد هایی جهت خودنمایی سایرین می شود راستش را بخواهی در نقد های ارسالی برای شعر شما بیشتر جدل دیگران رو دیدم تا نقدی آموزنده که به کار شما یا سایر شاعران بیاید)) واقعا متاسف شدم ازاین طرزتفکرشما یعنی استادان ونقادان اینقدرکمبوددیده شدن دارندکه زیرشعرشاعران آماتورخودنمایی می کنند ! این واقعا بی انصافی است برادرعزیز اتفاقا نقدشعرابرشاعران حرفه ای گرچه سخت تراست اما برای نقاد بهتراست وبیشترنقادرابزرگ می کند تاشاعران آماتوروتازه کار...اگراینگونه برداشت کنیم که دیگرهیچ نقادی دست به قلم نخواهدشد وضعف شعرشاعران راگوشزونخواهدکردوپیشرفتی حاصل نخواهدشدبرای هیچ کس ... درکارنامه ی هرشاعری شعرخوب هم هست وشعربدهم هست درمیان اشعار حافظ وسعدی ومولوی هم تمام اشعارشان موردتوجه استادان ونقادان وحتی مخاطبان عام وبی طرف قرارنگرفته و تمامشان قوی وجذاب نیستند واین ازضعف قلمشان نیست ... هیچ شاعری نمی تواندادعا کند که تمام اشعارش قوی است وخودهرشاعری بهترازهرنقادی ضعف شعرهایش را می شناسد خودجناب سعادت نژادباروی بازپذیرای انتقادات بوده اند ودیگردلیلی نداردکه بقیه کاسه ازآش داغ ترشوندوبین استادوشاگرداختلاف بیاندازندوتمام نقدهارازیرسوال ببرند! من نوعی درابتدای نوشتنم بارها باچشمانی گریان ازانجمن ادبی شعرمان برگشته ام اوایل خیلی دلگیراز نقادانم میشدم وگاردمی گرفتم وتامدتهادرگیرحرفهایشان میشدم وفکرمی کردم عمداشعرم رامی کوبند اما هیچگاه دلسردنمیشدم بیشتروبیشترمی نوشتم ولجوج ترمیشدم ولی وقتی چندین بار درجشنواره های شعرشهرم مقام آوردم ازاولین کسی که تشکرکردم همان استادی بودکه ازب بسم االله شعرم تا کلمه ی آخرش ایرادمی گرفت واقعا اگرمراسرلج نمی انداخت من اصلا شاعرنشده بودم بهم گفته بود توبااین روحیه ات شاعرنمیشی ولی بازم دلسردنشدم وهی نوشتم ونوشتم ووقتی چندین بارمقام آوردم بهش گفتم دیدی بلاخره شد! اگرچه من نوعی هنوزهم خودم راشاعرنمی دانم واشکالات زیادی درشعرم هست اما هرچه دارم رامدیون همین نقادان واستادان عزیزمی دانم وعیب اشعارم را خودم ازهمه بیشترمی دانم وتاجاییکه بتوانم سعی دررفعشان می کنم ... امیدوارم که بااستادان ونقادان عزیزسایت مهربان ترباشیم وباصبوری پذیرای انتقادات باشیم موفق باشی شاعرجوان وبااستعدادوبااخلاق 
 يکشنبه ۷ فروردين ۱۴۰۱ ۱۳:۵۰
با سلام و درودی بی پایان به اهالی فرهیخته، صمیمی و هنرمند « شعر ناب » و مدیریت ارجمندش. گرچه خودم در ماتم سیاهی از جانب درگذشت همسر عزیزم فاطمه توکلی بوده ام، اما این سال جدید را به همه شما تبریک عرض می کنم.اجازه می خواهم اولین صفحه سبز و نقدگونه خودم را تقدیم صاحب عزیز و در حال پویش و پیشرفت این صفحه و همچنین مهمانان عزیز آن بنمایم. به جرئت می توان گفت که یکی از بهترین های سال جدید، و سروده های شاعر جوان آقای رضا سعادت نژاد همین « منطق » او بوده است. با اعلام صریح این نظر هرگز در صدد مخالفت آشکار با نظرات اساتید دیگر نیستم، بلکه دیدگاه کاملا متفاوتی است که با این عزیزان دارم در حین پذیرش نکات و درس های استادانه و فنی آنان. هر شعری را لازم است در سه حالت محتوا و شکل و زبان مورد بررسی قرار داد. این که شعر برای شاعر حاوی چه دغدغه ها و برای مخاطب دارای کدام تأثیرات و فراخوانی است. از نظر شکل و ساختار ما غزلی را از شاعری جوان در پیش رو داریم که عیب اصلی آن حسن مهم آن به شمار می رود. عیبش این است که با عجله همیشگی و جوانانانه شعری به این زیبایی را سروده و به اشتراک گذاشته است. یعنی اگر عجله نمی کرد و با تأنی و ویرایش و اصلاحات همراه بود تلألؤ و درخشندگی بیشتر می توانست داشته باشد. اما در همین حد خودش نیز زیبا و قابل توجه است. خود این عجله نیز قابل توجه است و از یک چرایی مهمی برخوردار است که شاید خود شاعر هم بدان کاملا واقف نباشد و پیر دوران دیده ای لازم است که به او نشان دهد. عجله شاعر جوان از آنجاست که در وجود خودش و شعور و آگاهیش عنصر جدیدی یافته است که با بیقراری تمام در صدد اعلام عمومی آنست. او صدفی را از اعماق وجودش یافته است که اورا به هیجان واداشته است. اولین وظیفه دوستداران هنر و شخصیت این شاعر اینست که به پاس صداقت و تواضع و نقد پذیری و ادبی که تاکنون در این سایت داشته است بر سر این صدف و یافته گرانبهای او نزنیم و ما هم در شادی او شریک باشیم. او در اوج جوانی به این بلوغ رسیده است که عقل را حاکم بر کارهایش قرار بدهد و از ابزار منطق یعنی سبک سنگین کردن حرف ها و راه یافتن به درست ترین شیوه های استدلال و نتیجه گیری و مهمتر از همه انتخاب توفیق یابد. هزاران آفرین بر این معصومیت و تجربه نیکویی که به تنهایی و با بهره گرفتن از راهنمایی اساتید خودش نائل گردیده است. لطفا دقت کنید به کلمات کلیدی که در این غزل زیبا خودش را نشان می دهد: مغزِ من، عقل، منطق، تعلیم، حل مسئله، احساس، صد راهه ای در مسیر زندگی، تصمیم، جنگ انتخاب، خواهش نیرو، . . . در مورد استفاده از صنایع ادبی با یک کارگاه بسیار غنی و زاینده روبرو هستیم و تأثیر عامل عجله را در اینجا نیز می بینیم و در کنار آن شور و شوق بی قراری برای گفتن مکنونات قلبی و تصمیمات تازه ای که در آستانه سال جدید گرفته است. صنایق ادبی را علاوه بر علم عروض که در آینده ای نزدیک ما شاهد شکوفایی شاعر از این لحاظ نیز خواهیم بود باید در علم معانی و بیان جستجو کرد. معانی یعنی به کار بردن جملاتی با معانی ثانویه که چه در شعر و چه در گفتار معمولی و نثر کاربرد دارد. این جملات و معانی ثانویه بدون قرینه های لفظی به کار می روند و خواننده خودش از روی معلومات خودش به آن ها پی می برد. جملاتی نظیر: « در آزمون عاشقی هی نیم می گیرد»، « در مسیر زندگی صد راه می بینم» ، « هنگام جنگ انتخاب و خواهش نیرو» ، « تنها خطوط عقل را بی سیم ، می گیرد» ، « وقتی سیاست های قلبم بی اثر باشد» ، « شهر علاقه را غم تحریم ، می گیرد» و تقریبا همه مصاریع به کار برده معنی ثانوی دارند که مورد نظر شاعر است. انگار که این شاعر بلد نیست به جز زبان شعر سخن بگوید و برعکس خود بنده که در زمره « کوتوله های شعر » ی که یکی از اساتید عنوان فرمودند ممکن است باشم به غیر از زبان معمولی بلد نیستم شعر بگویم. و اما در صنایع ادبی مربوط به بیان که شامل تشبیه و استعاره و غیره است نیز این سروده بسیار غنی است و اگر بیش از این بود به بیراهه می رفت. ترکیبات « مغزِ من » بجای من و در حالت تجنیس، « آزمون عاشقی» اضافۀ تشبیهی، « شمشیر عقل» اضافه تشبیهی، « جنگ انتخاب» و « خواهش نیرو» اولی برای تشبیه انتخاب به یک میدان جنگ که بی شباهت به « جهاد اکبر» دینی نیست و خواهش نیرو به معنی اولیه لشکر کشی و یا آرایش جنگی به عنوان استعاره از تکیه به امیال یا الزامات عقلانی خود شاعر، و در آخر اضافه مرکب بی نظیر و ناب « جریان خون عشق » در قلب، یک در هم آمیزی نبوغ آمیز از دو شریک دیرینۀ قلب: یعنی عشق و خون، و دادن خصلت حرکت جریان گونه به هر دوی آن ها . فقط این یکی کافی است که غزل آقا رضا را در صدر قرار بدهد و اورا برای آفرینش های بدیع و در سایه عقل و منطق و البته جوشش احساس و عشق قرار بدهد. عشق به همه چیزهای خوب از جمله بالیدن و رشد کردن در هنر شاعری. یک نکته خیلی خیلی مهم: این که این سروده آقا رضا از چندین و چند ابتذال شعری که حتی ظاهر و باطن سروده های اساتید این سایت را از آسیب خودش مصون نداشته است عاری و منزه است: ابتذال شایع استفاده از خودکار و کاغذو اشاره و تأکید به شعر گفتن در درون خود شعر. این یکی از بزرگترین ایرادات شایع در اشعار دوستان شاعر می باشد و حکایت از فقر موضوعی و انتخاب مطالب ناب و سرشار ادبی ، اجتماعی و روانشناسی دارد. انگار که فیلمسازی خود فیلمسازی را سوژه اصلی خودش قرار بدهد و در مورد آن فیلم بسازد. یکی دو تا بود بد نیست اما وقتی همگانی و همیشگی شد تبدیل به ابتذال شعری می شود. دوم ابتذال شعارگرایی و استفاده از الفاظی جا و بیجا، مانند دار، دشنه، تبر، ضحاک، پوتین، ساتور، هبوط، سیب سرخ ، فنجان، و فنجان فلسفه و از این قبیل که پوششی هستند بر فقر موضوعی و اغراق برای افزودن به ثقیلی و تأثیر گذاری شعر سوم بهره گرفتن کورکورانه از مکاتب و اسلوب های به ظاهر نوین شعری و بردن مخاطب به عالم هذیان ها، استفاده از ترکیبات پیچ مهره ای خالی از احساس و تجدد. زبان این سروده زبانی است روان و هنری که تناقضی با شعر کلاسیک ندارد و در صدد ضدیت با زبان فاخر کلاسیک و نه « ارکائیک» که این روزها به کار بردن آن در مورد زبان فاخر کلاسیک باب دهان بعضی از دوستان شده است. زبان آقا رضا را هم سن و سالانش بخوبی درک می کنند و دوست دارند. پیرمردانی مثل بنده نیز دوست دارند و می پذیرند. یک « اما » ی بزرگ برای آقا رضا. این عقل و منطق و عشق و احساس و انتخاب و تصمیم زیبا و برجسته شما یک پشتوانه با ارزشی مثل هوش و شعور و شور دارد. حیف است حیف است که در برابر موضوعات ساده ای مثل وزن و قافیه آدم در جا بزند. از من عبرت بگیر که غلط های املایی و وزن و قافیه ام باعث شد که به کلی از درجه اعتبار ساقط شوم. قالب شعر مهم نیست. شعر مثل یک شکلات است به هر قالب و شکلی می توان آن را انداخت اما در دهان همان مزه ای را خواهد داد که از مواد متشکله و نوع ترکیب آن ها ناشی شده است. با عرض پوزش از اطاله کلام در ضمن بی مناسبت نیست که یادی از شاعر ، نویسنده و منتقد بزرگ و صاحب نام فقید آقای رضا براهنی بکنیم که دو روز پیش از دنیا رفتند. ایشان علاوه بر جوانب گوناگونی که برای شخصیت و بیوگرافی خود داشتند یکی از مدافعان و واضعان مکتب پست مدرنیسم در شعر و رمان می باشند و نظریات و کتب مبسوطی نیز در این باره منتشر کرده اند. شناخت این شخص نه از لحاظ پذیرش یا رد او بلکه از نظر شناختن مکتب پست مدرنیسم و پی بردن به نقطه ضعف ها و ادعاهای این مکتب مهم است که این روز ها خیلی ها دانسته یا ندانسته دنباله روی این مکتب می باشند و می سرایند یا می نویسند.  يکشنبه ۷ فروردين ۱۴۰۱ ۲۰:۴۸
سلام و درودبسیار ناراحت شدم برای مظلومی صاحب این اثر که چه از نظر شاعرانگی در اثر، چه از نظر مفهوم خوش درخشیده، من هنوز نفهمیدم و نمیدانم جوانی و پیری یک فرد چه ربطی به سرودنش دارد که مکرر و پشت هم جوان را میکوبیم و میخواهیم بجای شاعر کباب کوبیده ای با طعم و مزه دلخواه خود از او درست کنیم، آنچه دلخواه شعر است تجربه است که جوان ها میتوانند با استفاده بهینه از اینهمه بستر محتوا که در عصر معاصر در دسترس همگانی ست مثل همین سایت شعر ناب و... راه صدساله را یک شبه بروند، جوان هم میتواند و توانسته و بارها و بارها ثابت کرده از چیستن و چگونگی و چرایی جا نمانده و نمیماند، اینکه فکر و سلیقه ی پیشانی نوشت و خود نوشت کلیشه ای خود را به دختران و پسران و مردان و زنان وطن فارسی دیکته کنیم و هی وااسفا سر دهیم که فلان چیز در اثر هیز است و فلان حرف مبتذل است و فلان نقش و نوشته در نبش فلان جا باید قرار بگیرد یا کهن کهنه ست و منسوخ و مستعمل جز تحریف شعر و شاعر و قول و قرار با غرور نیست، مگر شعر خورشت قرمه سبزی ست که یک دستور پخت داشته باشد، نقد را به عقد انتقاد در آوردن و استفاده ابزاری از نقد، به خود خدا آنچه صائب در شیرین سروده اش فرموده نیست (صائب دوچیز می شکند قدر شعر را تحسین ناشناس و سکوت سخن شناس) بگذاریم اشعار و شاعران و آثار جمع اضداد باشند، دافعه و جاذبه داشته باشند، اگر من نوعی از شلوغیدن حتی کمتر از مختصر فهم سلیسی ندارم، با فلسفه قهرم، ناشتا حبه قند انصاف نمیخورم، تقصیر صاحب اثر جوان نیست که یک لیست ایراد جلوی پایش می گذاریم و هی برایش اینجور و آنطور دیکته میکنیم، کاش با نعش چشم سر نبینیم با دل بنشینیم بر سر سفره اثر و آن را بخوریم، بر سر سفره شعر این شاعر نه ضعف تالیف است نه تکلف و تصنع و به غیراز یک اشباع که شاید سهوی باشد نه داری خروج وزنی، مگر باید مثل من و شما باشد یا مانند و شبیه عکس پرسنلی اثر من و شما باشد که بگوییم به به و چهچه اثرت خوب است و عالیست و فلان و بهمان، کاش اندازه ی یک قاچ هندوانه منصف باشیم از طرف سیدمحمدرضالاهیجی ساکوتی.هند من پرستار آقای لاهیجی هستم شعر شما و کامنت ها را برای ایشان خواندم چون ضعف بینایی دارند فرمودند بنویسم این پیام را و با تیک نقد ارسال کنم !  يکشنبه ۷ فروردين ۱۴۰۱ ۰۷:۴۱
سلام درود بر شما امید ادبیات فکرم برای کشتن بره ی احساسم ظاهرا این مصرع از حیث وزن دشواری هایی دارد  يکشنبه ۷ فروردين ۱۴۰۱ ۰۸:۵۲
بسیار زیبا بود جناب سعادت نژادمانا باشید  يکشنبه ۷ فروردين ۱۴۰۱ ۱۱:۰۷
درود بر شما سعادتِ شعرناببسیار زیبا و دلنشین بود🌹 بگذرد به عشق  يکشنبه ۷ فروردين ۱۴۰۱ ۱۲:۱۳
درود بر رضای سعادت عزیز ، عاقلانه بود 🌹 بگذار پایِ احساساتت بیشتر به اشعارت باز شود ، شاید نباید بیش از حد سرکوبشان کنی خوشبختانه اشعارت همیشه مورد توجه عزیزان ماهر هست و به درستی نقد میشود شاد باشی و سلامت 👏🤍 يکشنبه ۷ فروردين ۱۴۰۱ ۱۴:۰۸
سلام و درود به آقا رضای توانا و هنرمند. عذر خواهی می کنم که بدون اجازه قبلی از صفحه نقد استفاده کردم. دلم پر بود و جایی باید آن را خالی می کردم. چه جایی بهتر از صفحه پر مخاطب شما .
 يکشنبه ۷ فروردين ۱۴۰۱ ۱۴:۱۸
سلام ودرود بر شما جناب سعادت نژاد ارجمند بسیار عالی بود 🌹🌹🌹
 يکشنبه ۷ فروردين ۱۴۰۱ ۱۴:۴۵
درود داداش رضای گل اول بگم از نقدهای تند دلگیر نباش، باید به عنوان نیروی محرکه عمل کنه و باعث انگیزت بشه، همچنین از تعریف و تمجید سرشار و راضی نشو، رمز موفقیت؛ مطالعه مفید و خوب اندیشیدن است مفهوم و همچنین تکنیک شعرتو دوستداشتم مولفه های مدرن و پستمدرن را میشناسی و بلدی باید بهتر و بیشتر کار کنی پتانسیل بالایی داری قلمت سبز سرفراز باشی دل به دل راه داره
يکشنبه ۷ فروردين ۱۴۰۱ ۲۰:۴۶
سلام و درود بسیار ناراحت شدم برای مظلومی صاحب این اثر که چه از نظر شاعرانگی در اثر، چه از نظر مفهوم خوش درخشیده، من هنوز نفهمیدم و نمیدانم جوانی و پیری یک فرد چه ربطی به سرودنش دارد که مکرر و پشت هم جوان را میکوبیم و میخواهیم بجای شاعر کباب کوبیده ای با طعم و مزه دلخواه خود از او درست کنیم، آنچه دلخواه شعر است تجربه است که جوان ها میتوانند با استفاده بهینه از اینهمه بستر محتوا که در عصر معاصر در دسترس همگانی ست مثل همین سایت شعر ناب و... راه صدساله را یک شبه بروند، جوان هم میتواند و توانسته و بارها و بارها ثابت کرده از چیستن و چگونگی و چرایی جا نمانده و نمیماند، اینکه فکر و سلیقه ی پیشانی نوشت و خود نوشت کلیشه ای خود را به دختران و پسران و مردان و زنان وطن فارسی دیکته کنیم و هی وااسفا سر دهیم که فلان چیز در اثر هیز است و فلان حرف مبتذل است و فلان نقش و نوشته در نبش فلان جا باید قرار بگیرد یا کهن کهنه ست و منسوخ و مستعمل جز تحریف شعر و شاعر و نیست، مگر شعر خورشت قرمه سبزی ست که یک دستور پخت داشته باشد، نقد را به عقد انتقاد در آوردن و استفاده ابزاری از نقد به خود خدا آنچه صائب در شیرین سروده اش فرموده نیست (صائب دوچیز می شکند قدر شعر را تحسین ناشناس و سکوت سخن شناس) بگذاریم اشعار و شاعران و آثار جمع اضداد باشند، دافعه و جاذبه داشته باشند، اگر من نوعی از شلوغیدن حتی کمتر از مختصر فهم سلیسی ندارم، با فلسفه قهرم، ناشتا حبه قند انصاف نمیخورم، تقصیر صاحب اثر جوان نیست که یک لیست ایراد جلوی پایش می گذاریم و هی برایش اینجور و آنطور دیکته میکنیم، کاش با نعش چشم سر نبینیم با دل بنشینیم بر سر سفره اثر و آن را بخوریم، بر سر سفره شعر این شاعر نه ضعف تالیف است نه تکلف و تصنع و نه خروج وزنی، مگر باید مثل من و شما باشد یا مانند و شبیه عکس پرسنلی اثر من و شما باشد که بگوییم به به چهچه اثرت خوب است و عالیست و فلان و بهمان، کاش اندازه ی یک قاچ هندوانه منصف باشیم از طرف سیدمحمدرضالاهیجی ساکوتی.هند من پرستار آقای لاهیجی هستم شعر شما و کامنت ها را برای ایشان خواندم چون ضعف بینایی دارند فرمودند بنویسم این پیام را با تیک نقد ارسال کنم !  يکشنبه ۷ فروردين ۱۴۰۱ ۲۲:۱۹
درود رضا جان سعادت نژادبه شخصه لذت بردم از غزل زیبا و بدیعت ترکیبات نویی که بکار بردی عالی بودند بمانی و بسرایی به مهر
 يکشنبه ۷ فروردين ۱۴۰۱ ۲۲:۲۷
درود بر رضای عزیز ، رفیق شفیقمگه میشه شعر بنویسی و بد باشه؟! از محالاته برات دلی خوش و قلمی نویسا آرزومندم شاد باشی
 يکشنبه ۷ فروردين ۱۴۰۱ ۲۲:۵۳
سلام جناب سعادت نژاد گرامی مننظر بودم کمی بحث آرام شود و نظرات متفاوت را بخوانم و بعد بنویسم. خوبی شما این است که شعرت برای خودت است و سعی نمی کنی تقلید کنی همین اشعارت را برای ما مخاطبانت جالب و خواندنی می کند و این عیب یکنواخت بودن و تکراری بودن در شعر شما نیست. قلمت همیشه سبز
 يکشنبه ۷ فروردين ۱۴۰۱ ۲۳:۵۷
درود و مهر ادیب گرانقدر موفق باشید
 دوشنبه ۸ فروردين ۱۴۰۱ ۱۱:۰۰
سلام اقای رضا سعادت نژادشاعر بودن شما اثبات شده است شعری بسیار زیبا و عالی خواندم از محضرتان...مثل همیشه  دوشنبه ۸ فروردين ۱۴۰۱ ۱۶:۴۸
عرض سلام قلمتان مانا ونویسا باد درود درود
 دوشنبه ۸ فروردين ۱۴۰۱ ۱۹:۵۸
سلام و درود دوست خوبم چقدر خوب در وادی تغزل سیر می کنی بزرگترین تضاد این شعر موضوع اصلی آن است که با خود غزل تضاد دارد غزل عاشقانه است (فارغ از غزل اجتماعی) و چنین موضوعی در قالب غزل تضاد جالبی ایجاد کرده است دوست خوب من این روز ها از حافظ هم ایراد می گیرند و البته به درستی و نادرستی ایراد گرفتن از این ابرشاعر کاری ندارم اما یادت باشد گاهی صفحات شاعران جوان دستمایه ارسال نقد هایی جهت خودنمایی سایرین می شود راستش را بخواهی در نقد های ارسالی برای شعر شما بیشتر جدل دیگران رو دیدم تا نقدی آموزنده که به کار شما یا سایر شاعران بیاید نمی گویم همه جهت خودنمایی پنجره سبز رو باز کرده اند اما توصیه می کنم در میان این نقد ها گیر نکنی نه آن ها که نقد منفی داشته اند نه آن ها که از شعر حمایت کردند به نظرم بهترین کامنت رو از آقای امیر حسین علامیان دریافت کردی به همون اکتفا کن رفیق  سه شنبه ۹ فروردين ۱۴۰۱ ۱۰:۱۳
سلام و درود خدمت جناب هادی محمدی عزیز و دیگر اهالی سایت شعر ناببخاطر بحث های پیش امده درباره ی شعرم از شما عذر خواهی می کنم و برای پایان دادن به این بحث ها خودم نقدی تمام و کمال بر نقد شما و هم چنین نقدی بر شعر می کنم و امید وارم که دوستی ها پا برجا بماند و بحث های ادبی باعث ایجاد بحث های شخصی نشود.. جناب محمدی عزیز ابتدا عرض کردید که شعر شکست های وزنی دارد....وزن کاملا درست است ولی در مواردی موافقم که در جایی از شعر ، زبان ثقیل است اما مطمعن باشید اگر شخصی غیر از شما چنین نظری داشت برچسب سلیقه ای بودن به آن نمی زدم...چرا؟؟ شما خودتان در شعرتان خطای واضح عروضی دیده می شود و بعد از نقد شدن حرف از عروض نوین می زیند که ما در عروض نوین در تلاش هستیم، برای اینکه قوانین عروضی را ساده تر کنیم تا شاعر راحت تر باشد ولی حالا خودتان از بنده خرده می گیرید که چرا زبان شعر سنگین است....حالا بماند که من و شما عددی نیستیم که بخواهیم قوانین چندصد ساله عروض را یک روزه تغییر بدهیم و به ان عروض نوین بگوییم و وقتی شعرمان دارای خطای وزنیست بهانه های عجیب بیاوریم بعد فرمودید که در شعر صنایع ادبی و ترکیب های بکر و نو کم است....واقعا یا انتظار شما از 7 بیت در حد 70 بیت است یا با شعر ارتباط نگرفته اید بخشی از صنایع ادبی شعر : تعلیم گرفتن مغز : تشخیص و استعاره از منطق تعلیم گرفتن : کنایه معلم شدن منطق : تشخیص و استعاره ازمون عاشقی : اضافه تشبیهی نیم گرفتن در ازمون عاشقی : کنایه برگه ی تصمیم : اضافه تشبیهی مسئله : استعاره احساس را خارج از تقسیم گرفتن : کنایه تقسیم : استعاره مسیر زندگی : اضافه تشبیهی صد راه : مجاز شمشیر عقل : اضافه تشبیهی جنگ انتخاب : اضافه تشبیهی خواهش نیرو : کنایه نیرو : استعاره خطوط عقل : اضافه تشبیهی ارتباط بی سیم و خطوط عقل : کنایه بی سیم : استعاره سیاست های قلب : اضافه استعاری بی اثر بودن سیاست : کنایه شهر علاقه : اضافه تشبیهی غم تحریم : اضافه تشبیهی تحریم : استعاره بره ی احساس : اضافه تشبیهی کشتن بره ی احساس : کنایه سراغ تیغ ابراهیم گرفتن : تلمیح جریان خون عشق : مضاف الیه مضاف الیه...دارای تشبیه جریان خون عشق در قلب نماندن : کنایه ابتدای هر رگ را میم گرفتن : نغز و این ها تعدادی از عناصر ادبی این 7 بیت بود که قطعا خودتان می دانید در شعر امروزی برای سادگی و زیبایی کلام و انتقال راحت تر مفهوم از صنایعی مانند تشبیه و کنایه و ...بسیار استفاده می کنند ترکیب های بکر و نو برگه ی تصمیم جنگ انتخاب خطوط عقل سیاست قلب شهر علاقه غم تحریم در 7 بیت فقط همین مقدار از توانم برامد که فکر کنم کافی باشد پرداخت شعر هم پیچیده نیست و مفهوم ان برای هرکسی که این شعر را می خواند به راحتی جا می افتد جناب عزیزیان در مصرع پنجم "صد راه" را دلیل سردرگمی دیدند که عقل را ضرورت می دهد و من هم چیزی غیر از این نگفتم وقتی شمشیر عقل زورکی تصمیم بگیرد یعنی ضرورت عقل و جایی که عقل اجازه نمی دهد پای عشق و احساس به میدان باز شود و به نظرم ضعف پرداختی اینجا مشاهده نمی شود مفهوم بیت ها همگی به هم نزدیک است زیرا غزلی کوتاه با زبان امروزی در باره ی تقابل عقل و عشق است در هیچ مصرعی مفهوم از این تقابل خارج نشد و انسجام شعری هم حفظ شد بیت اول با نشانه هایی از رشد عقل و یادگیری ان مواجه هستیم که خصوصیاتیش با عشق در تضاد است و در عاشقی موفق نیست در ابیات میانی بالاخره بین عقل و عشق جنگی سر می دهد بیت اخر هم که یک پایان بندی عالی برای مغلوب شدن عشق بود .... به نظرم که پرداخت خوبی داشت و کاملا مفهوم را به خواننده رساند دلالیم برای سلیقه ای بودن نظرتان را به طور واضح گفتم جناب محمدی شعر گفتن اسان است ولی شاعر بودن بسی دشوار من سعی بر زورکی شعر گفتن ندارم که بخواهم طبق ایده ها و سلایق پیش بروم انچه از احساسم باشد میگویم...عده ای دوست دارند و عده ای هم مخاطب اشعارم نیستند در این مسیر همواره از نقد های درست استفاده کرده ام و هیچ گاه در مقابل نقد ها گارد نگرفته ام و این اولین بار بود.... بنده همیشه انتقاد پذیر بوده و هستم و با این جمله شما بسیار موافقم که گفتید : به کار بردن و انتخاب قافیه ی منتهی به میم و شروع ردیف با میم از ظرافت شعر کاسته و دست اندازی در خوانش ایجاد کرده است شما برای من بسیار قابل احترام هستید و این یک افتخار بزرگ است که هادی محمدی اشعار من را می خواند و نظر می دهد دست بوس شما هستم  سه شنبه ۹ فروردين ۱۴۰۱ ۱۱:۰۰
درود بر شما ادیب بزرگوار طبع‌تان مانا قلمتان هماره سبز
 سه شنبه ۹ فروردين ۱۴۰۱ ۱۵:۱۸
درود برشما زیبا سروده اید
 يکشنبه ۷ فروردين ۱۴۰۱ ۱۱:۴۶
مغز من از منطق فقط ، تعلیم می گیرددر آزمون عاشقی هی نیم می گیرد درود قله احساس و منطق، دو قله ای است که انتخابش بسیار سخت است ،و آگاه کسی که منطق را انتخاب کند با احساس سقوط های مکرر با منطق محکم و استوار بودن قلمتان جاودانه
دوشنبه ۸ فروردين ۱۴۰۱ ۰۸:۳۱
درودتان هرچه از زیبایی های این اثر بگوییم کم است عالی بود
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.
|
نقد و آموزشنظراتمشاعرهکاربران اشتراک دار
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
|
|||||||||||
شاعر درخواست نقد دارد
ارسال پیام خصوصی
مهرداد مانا
ابراهیم هداوند
علی نظری سرمازه
مدینه ولی زاده جوشقان 
ساسان نجفی(سراب) 
کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
غزلتان را مجدد در صفحه ی خودتان خواندم و دیدم مثل همیشه صفحه شما شلوغ است.
اولا که بابت این شلوغی خدا را شاکر باشید.اینکه صفحه ی شاعری محل بحث و گفتمان شود در درجه اول برای خود شاعر مفید خواهد بود .
یک نکته برادرانه خدمتتان عرض میکنم و امیدوارم این نکته را مورد التفات قرار دهید عزیز.
وقتی دوستی شعر شما را نقد و بررسی میکند و احیانا مساله ای در باب شعرتان مطرح میکند دو حالت بیشتر وجود ندارد.یا موافقید یا خیر
اگر موافق باشید که اعلام موافقت کنید و به اصلاح بپردازید
اگر مخالفید در نهایت آرامش و متانت مخالفت خود را اعلام نمایید یا اگر نیاز به توضیح یا تشریح بیشتری دارید به منتقد اعلام کنید.
اینکه شما زیر نقد منتقد بنویسید
تمام حرفها و نکاتتان مورد قبول است،این غزل را در طول چند ساعت نوشتم،تمامی نکاتتان را قبول دارم و اصلا تندی و تلخی در نظر نمیگیرم
و بعد که عزیز دیگری نظر میدهد که ایراد وزنی در شعر ندیدم بنویسید
بنده هم نظرم این است که ایراد وزنی در شعر نیست،بنده قبل از ارسال بارها شعر را بررسی میکنم،گمان را بر این گذاشتم دیگر دوستان در خوانش دچار مشکل شده اند و بحث را کش ندادم.
این دوگانگی نه شما را نه دنبال کنندگان صفحه ی شما را به سرمنزل مقصود نمیرساند.
ببینید عزیز ،بنده با جناب هادی محمدی در بسیاری از مسائل اختلاف دیدگاه داریم و بارها و بارها بحثهای طولانی و گاها کمی تند نیز با هم داشته ایم، منتها در مورد این غزل خاص دوست دارم بگویم بنده نظرم به نظر ایشان نزدیک تر است و نظر جناب آزاد البته، منتها با شدتی کمتر.و این دو عزیز نکات سلیقه ای مطرح نکردند.
این را باز با اشاره به جوابتان زیر نظر جناب عطاالهی عرض میکنم که اشاره کردید " البته خیلیها سلیقه ی خود را بیان میکنند" . نکاتی که فرمودند کاملا منطقی بود و رد احساس و سلیقه در آن نبود و کسی نمیخواهد شما را به بیراهه ببرد!
نقد جناب لاهیجی را نیز خواندم و نقد جناب سبکبار را
تمامی دوستان اساتید بنده هستند، البته اگر قابل بدانند که شاگردی مثل من داشته باشند.
اینکه منتقد نکاتی را وارد کند دلیل بر این نیست که بخواهد شاعر را به میل خود تغییر دهد یا به قول فرمایش جناب لاهیجی عالیقدر کباب کوبیده به میل و سلیقه خود درست کند.
منتقد آنچه را در نگاه و اندیشه ی خود درست میداند میگوید، و صد البته منتقدانی که در این صفحه حضور پیدا کرده اند تمامیشان صاحب اندیشه و نظر هستند و مطمئن هستم برای نظراتشان رفرنس و مرجع دارند.پس بهتر است اگر در گفته های ایشان ابهامی داشتید ،تقاضا کنید که توضیحات بیشتری بدهند.
اما در نهایت انتخاب با شاعر اثر است.
تمام اینها را باب مقدمه عرض کردم بزرگوار،
با احترام به تک تک عزیزان که زیر این شعر نظر و نقد نوشته اند🙏🙏🙏
غزلی زیبا پیش روی ماست که در آن شاعر بدرستی و زیبایی از عقل گرایی و مصلحت اندیشی افراطی نوع بشر که این روزها گریبانش را گرفته و نمیگذارد نفس بکشد صحبت میکند.
در زمانه ای که گویا باید در را به روی دل بست و فقط راه عقل را پیش گرفت و دوید و دوید و دوید تا مُرد.
همین، دویدن و آخر مرگ
و هیچ گاه در هنگام مرگ از زندگی زیسته رضایت نداشت.
استعداد شاعر مانند آثار قبلی او در این شعر نیز به صورتی مشهود و نمایان است و بنده ناراحت شدم که چرا شاعر در جواب نقد اشاره میکند که بنده غزل سرا نیستم و این غزل را صرفا برای شرکت در فراخوان در چند ساعت گفتم و و و
اما در باب وزن، مصرع سوم بدلیل واژه ی " مسئله"
مصرع دهم بدلیل واژه ی " علاقه"
مصرع یازده بدلیل واژه ی " بره ی"
افت خوانش دارد،خواه شما و دوستان قبول داشته باشید خواه نداشته باشید، و بله شما شاعری هستید که قدرت اصلاح شعر را دارید، و بله شما شاعری هستید که دوستی وقتش را برای شعر شما صرف میکند و اطلاعاتی را با شما در میان میگذارد که باید قدرش را بدانید.
مصرع سیزدهم وقتی " جریان" را " جَر /یان " بخوانیم وزن برقرار است ولی اگر " جَ +ری+یان" بخوانیم شاید کمی در تنگنا بیفتید که قابل گذر است البته و نکته ی حائز اهمیتی نیست.
در مورد مصرع پنجم احتمالات بنظر نیکوتری در اختیار شاعر بوده که به گمانم از کنار آن رد شده .
شاعر میتوانسته اشاره کند وقتی به دوراهی میرسم عقلم دستور میدهد که از کدام راه بروم. یا وقتی به دوراهی عقل و احساس میرسم.وجود صد راه در مصرع ،انتقال دهنده ی گیجی و سردر گمی است و در این حالت وجود عقل ضروری بنظر میرسد
این یک مورد از مصرعهاییست که ضعف در پرداخت در آن مشاهده میشود
در ۴مصرع به نوعی تکرار در پرداخت مشاهده میشود که اگر بتوان از آن عبور کرد خروجی بهتری بدست می اید
هنگام حل مسئله.......
تا در مسیر زندگی......
هنگام جنگ انتخاب.....
وقتی سیاستهای قلبم......
هنگام،تا،هنگام،وقتی
میشود قدری تنوع در پرداخت ایجاد کرد.
و مایلم مجدد عرض کنم
جناب سعادت نژاد ،همانگونه که منتقد برای شعر شما ارزش قائل شده و دریچه ای به آن باز کرده
شما نیز وظایفی در برابر منتقد دارید.
اگر با موردی در نقد مخالفید یا ابهام دارید باید اعلام کنید و در آرامش در موردش بحث و تبادل نظر کنید
اینکه اعلام کنید موافقید و ۱ ساعت بعد از آن زیر نظر منتقد دیگری که به شما نمره ی قبولی میدهد سریعا نظر قبلیتان را تغییر دهید صورت خوشی ندارد.
و محاسن اثر را که دوستان کاملا بیان کردند.
برای شما آرزوی موفقیت دارم بزرگوار.
🌺🙏🌺