مجسمه های حامل روح

مجسمه های حامل روح

«مجسمه های حامل روح»
نویسنده:علی اکبرامیدی
به تصویر یک بوم نگاه کنید، آیا خلاقیت نقاش را در خلق آن پدیده میبینید؟ جزئیات ، تقارن و تناسب خطوط را چطور؟ همه ی این نظم، عامل آفریدن این هنر مصور است.
اما نقشی که روی بوم ایجاد شده است توان درک خویش را دارد؟ میتواند همه زیبایی اش را لمس کند؟ این نقش کمی قبل تر، از عالم تصورات نقاش به بیرون پرت شده و روی بوم جای گرفته است و تنها یک اندیشه ی مصور است!
آری اندیشه ی مصور، تصویر یک اندیشه، تصویری از یک باور، که در عالم ذهن، پردازش و پالایش شده است و فرصت زندگی یافته است.
در حقیقت نقشی که به واسطه نقاش آفریده شده است توهمات یک ذهن تمرین گر برای دیده شدن است.
حالا بیایید آنچه شرح دادم را در مقیاس خدایی بررسی کنیم
انسان توهم خداست. اندیشه ای خدا محور است که روی بوم جهان روییده شده . جهان انیمیشنی شگفت آور است و عناصر خلقت، همه شخصیت هایی هستند که به آنها برای بازی در سناریوی خلقت نقش داده اند! توهماتی که از یک ذهن ماورائی، فرصت تجسم یافته و زندگی را باور کرده اند!
ما خواصی هستیم که از یک تفکر مدرن خدایی ایجاد شده و توسط تکنولوژی برتر کنترل می شویم. درست مثل آن تصویری که نقاش کشیده است، تمام درک ما از خود، حول محور آن بوم می چرخد اما نیروی درکمان توان خارج شدن از محیط بوم و قدرت فهم نقاش را ندارد. به عبارت دیگر ، نقش توان فهم نقاش را در خود نمی بیند و تنها به محدوده ای که خود در آن محصور است دسترسی دارد. بنابراین سوالی که مطرح می کنم این است، آیا ما، توان درک بیرون از خودمان را داریم، آن بیرونی که عامل ایجاد ما شده است. آن خارج از مای نامفهوم و‌گنگ. آن محیط ناشناخته ای که قطعا تمامیت ما را طراحی کرده و تفکر خارق العاده اش را برای کشیدن تصویر ما به کار بسته است.
ما همه نتیجه ی یک فکر فعال مافوق طبیعی هستیم.
پایان...