زورقِ فردا

با سلام بر اهالی شعر ناب
و سرکار خانم صالحی


وقتی شعر را خواندم ابتدا بدون مقدمه به باور این واقعیت رسیدم که بدون زور زدن هم می‌شود شاعر بود بدون اینکه بادی به غبغب بی اندازی هم می‌توانی شاعر شوی نیازی نیست ام العجایب بازی در آورد و تریلی تریلی واژه عتیقه در شعر خالی کنی. .
در خوانش اول شعر ایشان مخاطب را مجذوب می‌کند و او را تا انتها نگه میدارد دلیلش میدانید چیست؟ بدلیل مضمون و ردیفِ دست و دلبازانه ی نشسته ایم (ضمیر جمع) که کمتر در شعر امروزه استفاده می‌شود آنهم دلیل خودخواهی شاعرانه و خودبینی شاعر است که جز خود کسی را در محدوده شاعرانگی اش نمی‌بیند اما در شعر خانم صالحی ضمیر جمع /ایم/ یعنی این شعر مختص همه می باشد نه فقط برای شاعر شاعری که تا اینجا نشان داده راهش را میشناسد راهی ساده و طبیعی و لطیف

ما بی گدار در دل دریا نشسته ایم
در انتظار زورق فردا نشسته ایم

مهمترین عامل زیبایی این بیت و این شعر برای بنده موسیقی بیرونی آن و آهنگ سلیس شعر است انتخاب واژگان درست و هم اوا و یکدست و منسجم که نشان از تسلط شاعر بر اوزان ‌شعری و دایره نسبتا خوب واژگان دارد و همین رویه تا انتها ادامه دارد
اما ذکر دومورد هم ضروریست، اول اینکه کسی با خواندن شعر ممکن است کمی احساس کند که جایی این شعر را خوانده باشد و دلیل این تفکر شاید عدم تلاش شاعر به بروز رسانی ذوق شعری و استعداد شاعرانگیشان می باشد و دومین مورد حفظ انسجام عمودی شعر تمامی ابیات زیبایی و لطافت خاصی دارند اما وقتی نگاهی عمودی و کلی به شعر که می شود انگار آن انسجام و هماهنگی خوبِ ابیات رعایت نشده مثلا دریایی که در ابتدای شعر دیده و شنیده شد دیگر در ابیات بعدی رها شد و انتظار این بود که تا انتها نشانه هایی از دریا وجود داشت که نشان از وسعت شعر و پهنای بی انتهای شاعرانگی است
اما هر چه بود لذت بخش بود
با عرض پوزش خدمت اساتید عزیز بعد از چند روز که ذهنم درگیر یکسری حواشی بود و پرواز ابدی شاعری
(رودونا کیارنگ/ فاطمه توکلی) از میانمان که با پیگیری توسط بنده متاسفانه در فوت ایشان هیچ شکی نیست و از خداوند متعال برای این مرحومه طلب آمرزش دارم.
اما دوست داشتم امروز فضای لطیف تری را تجربه کنم چه درست چه اشتباه لاغیر.


یاحق 🌿🌿🌿