مادر

عرض سلام و خسته نباشید خدمت دوستان گرامی. 

بعد از ظهر روز یک شنبه مادر عزیزم روی دستان من جان به جان آفرین تسلیم کرد و خودم او را رو به قبله کردم.

.از همدردی همه ی کاربران به خصوص جناب فکری احمدی زاده قدردانی می کنم و این شعر را به همه ی کاربران شعر ناب و هم چنین مادرم تقدیم می کنم.

مادر

خدا شمع و مرا پروانه مادر

همه حق و مرا افسانه مادر

همه دل ها دل و، دل خانه مادر 

همه عقل ها درست، فرزانه مادر

همه دنیا گل و، گل واژه مادر

چو دنیا خانه و در خانه مادر

همه وصل ها بپیوندد به مادر

همه مستی من و، میخانه مادر

همه هستی خدا، هفت گانه مادر

همه بر خانه و پیمانه مادر

وطن مادر، خدا مادر، چه مادر

درونم مادر و در پنجه مادر

بخواب ای مادرم، جوینده مادر

مرا زین گفته نیست، گوینده مادر

همه در چهره مادر ولی کو خودِ مادر

دعا کن پس بهرِ بهبودِ مادر

سَرایم مادر و، خاکم چو مادر

تن من طاهر و، پاکم چو مادر

بساطم مادر و، درسم و چو مادر

خدایا من چنین پرسم ز مادر

تو ای مادر کجای آسمانی

تویی قلبم چرا مادر نهانی

زمین مادر، زمان مادر، کو مادر

زبان مادر، جهان مادر، کو مادر

که مادر عاشق فرزند نیکش

بزرگ است مادر و نی کُن کوچیکش

که مادر همرهِ درمان رسان است

که مادر از عجایب در لسان است

چو شیر است مادر و، قوت چو مادر

چو پاک است مادر و، عفت چو مادر

که مادر عامل اصل جهان است

بوالله مادر از رسم زمان است

که مادر مادر و در خانه مادر

ز قلبم مادر و پروانه مادر

شدم من عاشق دیوانه مادر

تمام سخت را جبرانه مادر 

که مادر مثل خورشید خدایی

نباشد بین ما هرگز جدایی

چو قرآن مادر و هر سوره مادر

که دنیا مادر و هر دوره مادر

غزل خوان مادر و اسطوره مادر

بوالله عالمی مشهورِ مادر

به قلب عاشقان منظورِ مادر

حکیم و حافظ و مأمورِ مادر

چو مادر شیردر پستانِ مادر

عروس سوره ی قرآنِ مادر 

که مادر دست در دستانِ مادر

همیشه در گل و بوستانِ مادر

بهار در بعد زمستانِ مادر

بنوشم شیری از پستانِ مادر

مرا هم درس و هم فقدانِ مادر

همان زحمتکش و قدردانِ مادر

چرا باید بمیرد مادر من

چرا دستم نگیرد مادر من

نفس هایش چرا در گوش من نیست

همین الان چرا آغوش من نیست

چرا مادر برفت از پیکرِ من

بمانده یاد او در خاطرِ من 

که سلطان همه عطارِ مادر

همان که عاشق و ستّارِ مادر

تمام درد را درمانِ مادر

چقدر بخشنده و مهربانِ مادر

خداوند میزبان و مهمانِ مادر

همان عهدی است که در پیمانِ مادر

حقیقت مادر است، مادر حقیقت

طریقت مادر است، مادر طریقت

نظافت مادر است، مادر نجابت

کتابت مادر است، مادر اجابت

رفاقت مادر است، دلدار مادر

اصالت مادر است، بیدار مادر

    مرامم مادر است، احسانِ مادر

    ز دل بخشندگی، داستانِ مادر

حسابم مادر است، مادر حسابم

مرا بی مادری داده عذابم

که مادر زنده بود، من زنده بودم

ز مادر خواسته ام ارزنده بودم

یقین بی مادری درمانده بودم

چو مادر بوده و فرخنده بودم

که مادر نیست و من آشفته رویم

برای مادر از دل گفته گویم