الایاایهاالپسته

الا یا ایها الپستهِ شدی در بند عامل ها

نمیدانی چه ها کردی از این قیمت به این دل ها

تو با لبخند شیرینت چنان اشکم درآوردی

که این ایام میباید ترا تحریم و کنسل ها

خجالت میکشم اما ندارم مایه ای تیله

که آجیلی بگیرم پسته اش گردد هلاهل ها

تو می دانی ز بی پولی شوم من عاقبت رسوا

ولی دائم سرم نق میزند بانوی منزل ها !

رئیسی گفتنی ها را تو گفتی کو لبی خندان -

بخندد از دلی چون پسته ای خندان به محفل ها