ایران نامه ( بخش دوم )

درود ...... نخست المقنع را بگویم که از مبارزین و دادخواهان ابومسلم بود و بر خلیفه شورید . چنانکه سغد و سمرقند را بگرفت و ۱۲ سال سپاهیان بغداد را بیازرد . وی را از آن روی المقنع می گفتند که با مقنعه ( رو بنده ) روی خویش از مردم پنهان می کرد . ( همینجوری فارسی ادامه بدم یا بسه دیگه ؟ )

المقنع را پس از شکست کسی ندید . برخی گفتند به آسمان رفته و برخی چاو انداختند که خودکشی کرده است . آیین او در خاور ایران زمین پیروان بسیار یافت . درباره ی " ماه نخشب " بخوانید که کارهای او دستتان بیاید .


طاهر را به آن سبب " ذوالیمینین " می گفتند که با هر دو دست می جنگید . یمین به راست و یسار به چپ می گفتند . در فرهنگ پارسی ، دست راست پسندیده تر بود . ( همین الانم به من میگن تو خجالت نمیکشی با دست چپ غذا می خوری و می نویسی؟ ) ذوالیمینین یعنی هردوتا دستش راست باشه
طاهر ، امین برادر مامون را کشت و این که می گویم خود تازیان هرگاه جنگشان میشد ، آن سپاه برنده می شد که ایرانیان پشتیبانش بودند ، بیراه نگفتم


دوستان را فرا می خوانم که شاعر را در این کار بزرگ تنها نگذارند . کامنتهایی که پای شعر قبلی نوشتند، بسیار بی ربط و ناامید کننده بودند